Ægir - 01.01.1926, Síða 29

ÆGIR
21
veiði (Snurrevaad) í landhelgi. Bæði er pað,
að veiðiaðferð pessi mun geta tortímt fiska-
ungviði, pótt eigi sé hún jafn-stórvirk í pví
efni og botnvarpan, og svo er talið einkar-
auðvelt að hafa dragnótina í blóra við botn-
vörpuna, p. e. vera að dragnótaveiðum á
fjörðum inni að degi til, en nota síðan botn-
vörpuna að nóttunni eða pegar eigi sést til
úr iandi. Auk pess telja og kunnugir menn
petta alls eigi framtíðar-veiðiaðferð hér, og
pví sízt ástæðu til að lokka menn til pess
að leggja út í pessa veiðiaðferð. Veiðarfærin,
p. e. dragnótin ásamt strengjum, er dýr, en
aflavonin eigi að sama skapi mikil.
Vitamálin. Sjómenn hér eru yfirleitt mjög
óánægðir með ljósmagn Arnarnessvitans. Viti
pessi var, eins og kunnugt er, reistur árið
1901, en hefir tvívegis verið endurbættur síð-
an, 1915 og 1921. f síðara skiftið var honum
breytt í leifturvita. Fylgdi peirri breytingu sú
krafa frá fjórðungspinginu og sjómönnum
héðan, að vitinn lýsti framvegis 22 sjómílur,
en í stað pess lýsir hann einungis um 14
sjómílur. Það er vitanlega mikils til of stutt,
og vitinn fyrir bragðið alls ónógur, sem inn-
siglingaviti í ísafjarðardjúp. Sjómenn hér
segjast alls engin not hafa af honum til pess.
Fyrir pví er pað einróma krafa sjófarenda
hér, að ljósmagn vitans verði aukið svo, að
hann lýsi 22 sjómílur, eins og krafist var í
fyrstu. Hnífsdælir hafa talið nauðsynlegt, að
setja upp lítinn landtökúvita á Stigahlíð
miðri. Enn fremur er og mikil pörf á smávita
í Mið-Djúpinu, og kemur kunnugum saman
um, að hann væri bezt settur á Ögurhólm-
um. Umferð um fsafjarðardjúp er allmikil;
póstbáturinn ter meðal annars pessa leið
3—5 sinnurn í mánuði hverjum árið um
kring. Leiðir eru og skerjóttar um innri hluta
Djúpsins. Gert er ráð fyrir vita parna í kerfi
vitamálastjóra, og væri mjög æskilegt, að
hann yrði reistur hið bráðasta.
— Þetta eru helztu málin, sem borið hafa á
góma í deildunum í haust. Auk pess hafa
og verið rædd ýms mál, er eingöngu varða
einstakar deildir og kauptún. Má meðal ann-
ars nefna beiðni Flateyringa um að komið
værði upp ljóskeri á Flateyrartanga. Hefi ég
áður skrifað Fiskifélaginu og mælt með, að
peirri málaleitun verði sint hið bráðasta.
Fer ég pví ekki lengra út í pað mál hér.
Erindrekastörf mín hafa heldur aukist upp
á síðkastið. Bréfaskriftir við Fiskifélagið og
einstaka menn mun meiri.og fiskiskýrslu-
söfnunin nokkuð nákvæmari og tímafrekari
— auk ýmissa annara upplýsinga, er ég hefi
gefið. Sömuleiðis hefi ég annast pantanir
á veiðarfærum fyrir eigi allfáa menn hér
nærlendis. Stjórn Fiskifélagsins er að öðru
leyti kunnugt um störf mín og fer ég pvi
ekki um pau fleiri orðum.
ísafirði, 9. jan. 1926.
Kristján Jónsson
(frá Garðsstöðum).
Skýrsla
crindreka Anslflrðingafjórðnngs
fyrir árið 1925.
í byrjun ársins var stofnað til mótornám-
skeiðs á Eskifirði, sem stóð yfir til febrúar-
loka. Um pað námskeið hefi ég sent yður
skýrslu, sem pegar hefir verið birt í „Ægi“,
og parf pví ekki að fara fleiri orðum um
pað.
Útgerð á Hornafirði var með minsta móti;
par héldu til alls 17 mótorbátar og 1 mótor-
skúta; aftur voru 12 mótorbátar og mótor-
skútur á Djúpavogi, og var pað fleira en
áður hafði verið.
Aflabrögð voru með tregara móti í rnarz-
mánuði, og á Stöðvarfirði og Fáskrúðsfirði
byrjaði ekki vertíð fyrr en í apríl.
Fiskverð á Hornafirði var framan af ver-
tíðinni 22 aurar fyrir málfisk, blautan, með
hrygg. — Á lifur var verðið 20 aurar Iíterinn.<
Vertíð byrjaði aðallega hér á Suðurfjörð-
unum í apríl og hefði verið dágott fiskirí,
ef veður hefðu ekki hamlað, sérstaklega fyrir
norðan Hornafjörð.
1 maí var heldur tregt fiskirí, samanborið
við fyrra ár. Vetrarvertíðin var yfirleitt slæm
alls staðar á Suðurfjörðunum, nenra á Horna-
firði, par voru aflabrögð vel i meðallagi,
pví pó að par hafi að meðaltali komið
minni afli á land en í fyrra, pá stafar pað
af pví, að par voru færri bátar.
1 júní fer að aflast hér á norðurfjörðunum,
alt norður að Langanesi. Sérstaklega var pá
gott fiskiri á róðrarbáta á öllum Austfjörð-