Ægir - 01.09.1930, Blaðsíða 26

212
Æ G I R
þykja, þótt ekki sé sérstaklega gert ráð
fyrir þeim í þessum lögum, enda fari
þau ekki í bág við nein ákvæði í lög-
unum.
19. gr. — Lög þessi ganga í gildi 1.
jan. 1931, og eru þá jafnframt úr gildi
numin lög nr. 52, 10. nóv. 1905, um
stofnun Fiskiveiðasjóðs Islands, og lög
nr. 29, 16. nóv. 1907, um lánsdeild við
Fiskiveiðasjóð íslands, svo og önnur fyrir-
mæli í lögum, skipulagsskrá og reglu-
gerð, er fara í bág við lög þessi.
í sambandi við þessi lög, voru »Lög
nr. 47, 1930 um fiskveiðasjóðsgjald sam-
þykkt; ganga þau lög einnig í gildi 1.
jan. 1931 og hljóðar fyrsta grein þeirra
svo:
»Af öllum islenzkum fiskiafurðum, þar
á meðal síld og sildarafurðum, hverju
nafni sem nefnist, sem fluttar eru til út-
landa, skal umfram lögmælt útflutnings-
gjald til ríkissjóðs greiða í Fiskveiðasjóð
íslands l/s°lo gjald af verði afurðanna«.
Innflutningur á ferskum fiski
til Ítalíu.
Opinberlega hefir þegar verið skýrt frá
tilraunum »Kveldúlfsfélagsins« að flytja
frystan fisk til Italíu, sem lesa má í Nor-
disk Havfiskeri Tidsskrift, 30. júni 1930
nr. 11, bls. 5, og vil ég þvi ekki draga
lengur að skýra frá því er ég veit, þótt
ætlun mín hafi verið að birta ekkert fyrr
en meiri reynsla væri fengin um, hvern-
ig verzlun þeirri reiddi af.
Þrátt fyrir bann stjórnarinnar, að opna
nýjar matvörubúðir, hefir útbú »Kveld-
úlfsfélagsins« í Genua fengið leyfi til að
opna 5 fisksölustaði; eru þrir þeirra í
sjálfri borginni en tveir í úthverfum
hennar, sem beita Genua-Sampier-
darena og Genua-Sestri Ponente. Sömu-
leiðis hefir félagið komið sölustöðum á
fót i Álexandria og Torino, en enn hefir
því eigi tekist að ná fótfestu í Milano.
Norska gufuskipið »Anfinn«, sem hefir
frystivélar, hefir nýlega verið hér í annað
sinn; kom frá Barcelona, þar sem það
hafði lagt mikið af frystum fiski á land.
Verzlunin þar byrjaði vel, en hér voru
ýmsir örðugleikar á að koma sölunni
af stað.
Fiskurinn er ágætur og ljúflengur, en
það er miklum örðugleikum bundið, að
gera hann kunnan manna á meðal.
»KveldúIfur« hafði nefnt hann »fersk-
an fisk« í auglýsingu sinni, án efa til
þess að greina hann frá »verkuðum salt-
fiski«, en afleiðingar út af þeirri auglýs-
ingu urðu, að hið fascestiska fisksalafélag
réðist á »Kveldúlfsfélagið« í blöðunum,
sem ég held að aðeins verði til þess, að
menn fari að veita fiskinum frekari ettir-
tekt og er þannig ágæt auglýsing.
Er ekki annað að sjá en salan gangi
vel um þessar mundir, eftir því að dæma,
sem selst hefir nú á dag:
í Genua 200 kilo.
- Torino 250 —
- Alexandria 300 —
Þótt þessar tölur séu lítið brot af
skipsfarmi, verður að athuga, að fyrir-
tækið er á byrjunarstigi og sannfæring
mín er, að er tímar líða, muni verzlun
þessi verða gróðafyrirtæki, þótt eigi sé
hún orðin það enn, vegna mikilla út-
gjalda, meðan verið er að koma verzl-
uninni á laggirnar og sölufyrirkomu-
lagi í rétt horf.
(Frá danska ræðismanninum í Genua).
Ritstjóri: Sveinbjörn Egilson.
Rikisprentsmiðjan Gutenberg.