Ægir - 01.03.1933, Qupperneq 17

ÆGIR
87
Ar Sviþjóð Holland Belgia Pýzknl. ítalia Bandar. Afrika Alls
1913 1684 1135 733 7860 9558 1256 283 26.866
1920 1568 598 463 281 7875 614 89 14 956
1925 1502 682 495 2253 8805 1055 5292 21.440
1926 1818 613 438 2753 12725 1548 9622 30 907
1927 1632 579 637 3581 11642 1022 12023 32 636
1928 1580 696 599 3675 ' 12687 1110 14729 37.036
1929 1721 821 625 2652 13396 1358 15196 38.067
1930 1585 711 640 2613 10866 910 12964 31.822
1931 1621 547 454 1107 ’ 8741 1102 6954 21.752
1932 1235 422 386 373 9748 '711 11888 25.721
einstöku landi. Árið 1924 fluttist þangað
nærri 17 þús. smálestir af harðfiski, en
þar sýnist vera nokkuð stöðugur mark-
aður fyrir 12—13 þús. smál., en inn-
flutningurinn hefur verið það að meðal-
tali siðan 1920. Er markaður þar fyrir
stokkfisk, en einníg fyrir löngu, keilu og
ýsu. Aftur á móti selst þar ekki ufsi, eða
ráskertur íiskur. Þegar þess er gætt að
að hér um bil tvöfalt meira fiskmagn
fer í smálest af harðfiski, en smálest af
saltflski, fá menn nokkra hugmynd um
hvílíkur geysimarkaður er þar i landi
fyrir þessa vöru. Samkvæmt innflutnings-
skýrslunum itölsku, sem þó aldrei eru
vel ábyggilegar, hafa Italir keypt harð-
fisk fyrir frá 35 og upp i 77 milljónir
gulllíra. Hafa Norðmenn setið einir að
þeim markaði. Reiknað í gull-lírum, er
saltiisks-innflutningur ttala tvöfalt meiri
en harðfisk-innflutningurinn, flest ár, en
sá er munurinn, að á saltfiskmarkaðin-
um keppum við við fjölda landa, en á
harðfiskmarkaðinum við Norðmenn eina.
Kaupir Italía venjulega þriðjung til helm-
ing af framleiðslu Norðmanna og hefur
neyzlan aukist stórkostlega á síðustu ár-
um. Árið 1900 var hún að eins 1800
smál. en komst upp i 13300 smálestir
árið 1909. Skiftist aðalinnflutningurinn á
4 bæi: Messína, Genua, Venezía og Na-
poli. Árið 1930 nam hann þessu í smá-
lestum og eru bæirnir teknir isömuröð
og áður: 2554, 2530, 2031 og 1702, en
það ár var innflutningurinn mjög lítill,
vegna lítillar framleiðslu i Noregi. Verð-
ið var því það ár heldur hærra í ítaliu,
en árið áður, þrátt fyrir það, að aðrar
vörur féllu í verði. Bendir það til þess,
að markaður sé nokkuð öruggur og að
menn hætti ekki neyzlu, þó verðið verði
hærra, en fyrir samsvarandi matvörur.
Má segja að í Bandaríkjunum sé einnig
ítalskur markaður, þvi meginið af þeim
harðfiski, sem þangað flyzt er handa í-
tölum þeim, sem þar búa, þó Sviar og
Norðmenn muni kaupa eitthvað af hon-
um.
Það sem Norðmenn segjast flytja til
Afríku, skiptist á mörg lönd, en fer að-
allega til nýlendna Breta, þó eingöngu
til vesturstrandarinnar. Annarsstaðar eru
frumbyggjar venjulega mjög fátækir, þvi
þeir sem kallast landsins herrar, hafa
svift þá landi þeirra, en látið þá sjálfa
vinna fyrir örlitlum daglaunum, .á landi
feðra þeirra. Bretar hafa viðast lofað
þeim að halda fullu frelsi, en stofnað til