Ægir - 01.10.1933, Side 10

240
ÆGIR
vörublær yfir fundum félagsins, enda
koinu þar saman og koma enn þeir
dugnaðar- og kjarkmenn, sem stunduðu
og stunda hina bættulegustu vinnu sem
hér þekkist, — og þólt farkostir stofn-
endanna hefðu nú ekki þótt upp á marga
fiska, þá verður það ekki hrakið, að á
þeim lögðu þeir grundvöll til uppgangs
þessa bæjar, enda liðu ekki meira en 5
ár þar til hér sáust fyrir landi glæsileg
og ágæt skip, eign Islendinga og þá fyrst
kom það í ljós, hvílíkir aflamenn hér
voru. Á þeim skipum lærðu þeir sjó-
mennsku, sem síðar tóku að sér stjórn
á næsta tímabili fiskveiðanna, sem byrj-
aði hér þegar hinir fyrstu togarar voru
keyptir 13—14 árum eftir að »Aldan«
var stofnuð.
Mynd sú, sem þessum línum fylgir, er
tekin af stofnendum »Öldunnar« fyrir
40 árum. Birtast hér nöfn þeirra, en(d)
selt við þá, sem dánir eru. 1 efstu röð
eru (talið frá vinstri): Bergur Sigurðsson
(d), Þorsteinn Þorsteinsson Þórshamri,
skólastjóri Markús Bjarnason (d), Þor-
valdur Jónsson nú netagerðarmaður,
Þorlákur Teitsson (d), Pétur Þórðarson
frá Gróttu, Bergur Jónsson, Marteinn
Teitsson (d).
Miðröð: Guðmundur Stefánsson, síðar
lögregluþjónn, Páll Hafliðason, Guðm.
Kristjánsson (d), Hannes Hafliðason (d),
Jens Nýborg (d), Pétur Þórðarson (frá
Glasgow), Sigurður Símonarson (d).
Fremsta röð: Finnur Finnsson, Sig-
urður Jónsson I Görðunum, Jón Þórð-
arson (d), Stefán Pálsson (d), Ásgeir
Þorsteinsson (d), Magnús Magnússon
framkvæmdarstjóri, Ellert Schram, Stef-
án Snorrason og Björn Sveinsson.
Fyrstu stjórn »Öldunnar« skipuðu Ás-
geir Þorsteinsson (form ), Stefán Pálsson
(ritari) og Marteinn Teitsson (gjaldkeri).
Stjórnina skipa 1933, Hafsteinn Berg-
þórsson (form.), Ingólfur Lárusson og
Kristinn Magnússon.
Skýrsla
erindrekans í Austfirðingafjórðungi
frá 1. júlí til 1. oktbr. 1933,
Porskveiði. í þessum ársfjórðungi hef-
ur þorskafli verið mjög tregur. í júní
mánuði veiddist þó nokkuð á grunn-
miðum á opna vélbáta og árabáta og var
mikið af þeim fiski veitt á haldfæri. Eft-
ir að kom fram í ágúst og sept. veiddist
minna einnig á grunnmiðum. Þó var
nokkur afli fram í ágúst á Bakkafirði og
á Skálum. Dekkaðir vélbátar hafa aflað
lítið, eins þótt langt hafi verið sótt. Sjó-
sókn hefur verið lítil þetta timabil sakir
aflatregðu. Hefur mönnum ekkí þótt
svara kostnaði að leggja kapp á úthaldið.
Aflamagn er því lílið og tiltölulega meira
af smáum fiski en venja er til.
Á þessu vori komu allmargir aðkomu-
bátar til Austfjarða til að stunda veiði
þaðan. Hafa þeir eðlilega borið lítið úr
býtum, enda fóru margir þefrra aftur
eftir skamma dvöl. Eftir að kom fram í
ágúst veiddist nokkuð af ýsu, sérstaklega
á Fáskrúðsfirði. Hefur litið veiðst af ýsu
við Austurland um nokkurt árabil, en
fyrir 1920 var venjulega mikið af haust-
aflanum ýsa.
Síld. Það má svo heita að sildar hafi
orðið vart í Austfjörðum óslitið frá því
í fyrra haust. Að vísu misjafnlega mikið
og ekki í öllum fjörðunum í einu, en
allfaf hefur orðið vart einhversstaðar.
1 júlímánuði var mikið síldarmagn á
hafinu úti fyrir Austurlandi. Bátar er
þorskveiði stunduðu höfðu alltaf sömu
sögu að segja: »Mikil síld«. Var hún á