Skinfaxi - 01.08.2009, Blaðsíða 26

26 SKINFAXI – tímarit Ungmennafélags Íslands
Ungmennavika NSU var haldin í Noregi
þetta árið, dagana 1.– 8. ágúst. Samtals
fórum við 16 frá Íslandi, þar af tveir farar-
stjórar, Halldóra Guðjónsdóttir og Inga
Rún Sæmundsdóttir. Á Ungmennavik-
unni voru saman komnir um 180 krakkar
frá Norðurlöndunum, á aldrinum 13–25
ára. Við dvöldumst bæði í Jötunheimum
og á eyjunni Tromøj, syðst í Noregi.
(Eyjan heitir víst ekki Arendal, hún er bara
rétt við bæinn Arendal... skilst mér).
Fyrsti dagurinn fór í það að koma sér til
Noregs og eftir það tók við 5–6 klukku-
stunda rútuferð til Jötunheima. Það var
því mikið ferðast þann daginn. Þegar við
vorum komin á áfangastað fengum við
upplýsingar og fórum í nokkra skemmti-
lega leiki til að blanda þessum stóra hópi
saman. Við gistum á tjaldsvæði og var öll-
um skaranum komið fyrir í þremur stórum
tjöldum.
Næsta dag beið okkar löng og ströng
fjallganga yfir fjallið Besseggen. Því var
vaknað snemma eða um hálf sex. Klukk-
an sjö var brottför að fjallinu en Bess-
eggen er mjög vinsælt fjall meðal göngu-
fólks og ganga um 40.000 manns þar yfir
á hverju ári. Að ganga yfir Besseggen var
mikil upplifun og mjög gaman þótt flestir
væru nokkuð þreyttir þegar niður kom
hinum megin.
Veðrið lék við okkur og útsýnið var frá-
bært, en leiðin yfir Besseggen er um 17
km. Eftir grillaðar pylsur og hamborgara
á tjaldsvæðinu um kvöldið var stigið upp
í rútur og lagt af stað í u.þ.b. 9 tíma ferða-
lag til Tromøj þar sem við dvöldum það
sem eftir var af vikunni. Um nóttina var
svo reynt að sofa í rútunum og komum
við á svæðið Hove Leirsenter í Tromøj
klukkan sex á mánudagsmorgni. Kofarn-
ir, sem við gistum í, voru að sjálfsögðu
ekki klárir svona snemma en við fengum
þó að fara inn í hús sem kallað var Flimra
og var samkomustaður okkar næstu dag-
ana, rúlla þar út dýnum og svefnpokum í
sal einum og hvíla þreytta líkama í rúma
þrjá tíma.
Næstu þrjá daga vorum við á kúrsum
eða námskeiðum sem við höfðum valið
okkur sjálf áður en haldið var út. Kúrsarn-
ir voru jafnfjölbreyttir og þeir voru margir.
Í boði var meðal annars kvikmyndaverk-
stæði, tónlistarverkstæði, söngleikir, leik-
list, sviðsslagur, leikhúsförðun og fleira
leikhústengt. Á kvöldin var svo margt
skemmtilegt gert, meðal annars hélt hver
þjóð kynningu á sínu landi og menningu,
grillað var á ströndinni, kvöld–hryllings-
bíó niðri á strönd og eftir það nætur-
ganga í gegnum skóginn þar sem skipu-
leggjendur vikunnar höfðu komið sér
fyrir á leiðinni í ýmsum gervum. Hver hóp-
ur hafði meðferðis eina lukt og áttum við
að leysa þrautir á leiðinni og fleira. Eitt
kvöldið var froðuball og má segja að
mikil stemning hafi ríkt í froðunni sem
menn óðu í nánast upp fyrir haus. Vinsælt
var svo að hoppa ofan í sjóinn á eftir til
að skola af sér froðuna. Á fimmtudegin-
um var svo sýning þar sem flestir hóp-
arnir sýndu afrek sín úr kúrsunum. Þar
var leikið og sungið og mikið fjör.
Á föstudeginum, síðasta daginn, átt-
um við frjálsan dag og var margt hægt
að gera. Þá var meðal annars hægt að
fara á uppblásna tuðru/slöngu sem var
föst aftan í bát sem þaut svo um sjóinn
með tuðruna hangandi aftan í. Auk þess
var líka hægt að fara í klifurgarð. Þar
Ungmennavika er mikil upplifun
þurftum við meðal annars að labba á
spýtum, hengibrú og klifra á neti milli
trjánna í 10 metra hæð. Líka var hægt að
fara á gervinaut sem að hreyfðist í hringi
og var markmiðið að halda sér sem
lengst á baki, klæðast „súmóglímu“bún-
ingum og keppa í súmóglímu, fara í box
með risastórum boxhönskum og fleira.
Ungmennavikan er mikil upplifun og
alveg einstaklega skemmtileg. Við mæl-
um eindregið með henni fyrir krakka sem
að vilja kynnast krökkum frá hinum
Norðurlöndunum og þá sem vilja prófa
eitthvað nýtt og skemmtilegt. Auk þess
æfðumst við mikið í að tala við hina
krakkana á skandinavísku og kynntumst
þar af leiðandi þeim og menningu þeirra
betur. Ferðin var mjög vel heppnuð í alla
staði og þrátt fyrir að hópur Íslendinga
væri stór að þessu sinni gekk okkur mjög
vel að kynnast og standa saman sem
samrýndur hópur.
Arna Kristín, Elín Margrét og Harpa.