Ægir - 01.04.1974, Blaðsíða 10

góða hringrás á vatnið, þannig að það endur-
nýjast ekki nógu vel.
Netjagirðingar.
Til þess að komast hjá annmörkum upphlað-
inna bakka, sem hindra hringrás vatns, fóru
japanskir fiskiræktarmenn árið 1959 að búa
til netjagirðingar með því að hengja net á
stangir bvert um vík eða fjörð, þannig, að
eldisfiskar geta ekki synt burt, né ránfiskar
skaðað þá.
Girðingarnet eru notuð á 73 stöðum í Japan,
þar á meðal 28 við Seto-sund. Mjög mikilvægt
er að góð hringrás og straumur sé þar sem
girðinganet þessi eru staðsett.
Rannsóknir, sem gerðar voru af dr. H. Inoue
og dr. Y. Tanaka við Kagawa háskóla, sýndu,
að straumur var minni innan við girðingarnar
en utan við þær. Fiskar þarfnast góðs straums
bæði til að nóg sé af súrefni, og eins til að
flytja burtu óhreinindi.
Árið 1968 voru netjagirðingar búnar til að
Yashima og Sakaide. Eftir straumamælingum,
sem gerðar voru af Kagawa háskóla, áttu
þessi svæði að vera hentug fyrir eldi þar sem
notaðar eru netjagirðingar. Yashimasvæði (um
3.5 hektarar) var skipt í fimm svæði og
vegna þess minnkaði hringrás vatns innan við
girðingarnar mjög mikið. Það leiddi aftur á
móti til þess að netin urðu full af gróðri, vegna
lítils gegnumstreymis. Vegna skemmda á
netjagirðingunni, sem ölduhreyfingin olli, var
fiskiræktarstofnun að Yakashima, sem hafði
kostað um 45.000 sterlingspund, yfirgefin.. Af
því að netjagirðingum við Sakaide (8 hektarar
að stærð) var ekki skipt í deildir, minnkaði
straumurinn minna þar og fiskeldið gekk bet-
ur.
Þess skal getið, að yzta „netið“ var galvani-
serað vírnet, sem þurfti lítið að gera við og
var auðvelt að hreinsa. Af þessu sést, að nauð-
synlegt er að gera nákvæmar rannsóknir á
svæðinu, til að ákveða hvaða aðferðir skuli
nota, ef árangur á að nást.
Á síðasta áratug hefur fiskeldi í flotbúrum
þróazt ört í Japan. Fyrstu búrin voru þannig
að pokar eða nætur úr næloni voru hengdar
á bambusstengur, sem flutu á þar til gerðum
flotholtum. Hin fyrstu búr voru aðeins 2 m2.
Því miður fúnuðu bambusstengurnar fljótt, og
mikill gróður settist á flotholtin, auk þess sem
netin fylltust af gróðri. Til þess að verja flot-
ÆGIR — 106
holtin fyrir óhreinindum voru notaðir plast-
pokar til að þekkja þau. í staðinn fyrir að
hreinsa flotholtin var nú aðeins skipt um poka
á flotholtunum árlega. Bambusstengur verður
að skipta um 2. eða 3. hvert ár vegna fúa. Næt-
urnar fyllast af gróðri á sumrin, og þess
vegna verður gegnumstreymi lélegt. Verður
því að hreinsa og skipta um þær reglulega. Að
Shirahama við Seto-sund er skipt um netin
áttunda hvern dag, þó að í flestum tilfellum
sé nægjanlegt að skipta hálfsmánaðarlega.
Vandkvæðin, sem upp komu vegna fúa í
bambusstöngunum og óhreinindi, sem komu
í næturnar vegna gróðursins, urðu til þess að
T. Harada prófessor, forstjóri fiskirannsókna-
stöðvar við Kinki-háskóla í Shirahama fór að
huga að þessum vandamálum. Harada pró-
fessor fór árið 1954 að rækta fiska í búrum,
og hefur síðan reynt að þróa ný og betri búr,
með góðum árangri.
í stað bambusstanganna notar hann nú galv-
aniserað stál til að hengja netin á. Stálið hefur
reynst mjög vel. Hin nýju búr eru hringlaga.
1972 var farið að nota búr 8 m. í þvermál og
6 m. á dýpt, en vorið 1973 voru tekin í notkun
búr sem eru 14 m. í þvermál og 7 m. á dýpt.
Til þess að minnka sem mest viðhald og
vinnu við búrin notar Harada prófessor galv-
aniserað vírnet. Þegar búr eru eins djúp og
þessi er óframkvæmanlegt að nota stirðan
möskva. Þess vegna hefur verið gripið til þess
ráðs, að tengja vírnetið á nokkrum stöðum
saman með beygjanlegum hlekkjum. Botn
búrsins var hringlaga og úr stáli.
Þegar tæma á búrið, er hringur þessi reist-
ur upp á yfirborðið.
Mynd 3. Gulfiskagirðing við Sakaide hjá Seto-
sundi. Á myndinni sést að girðingunni er ekki
skipt í smærri einingar og þess vegna er gegn-
umstreymi gott.