Ægir - 01.08.1981, Blaðsíða 15

yrirmyndar mátti teljast í öðrum landsfjórð-
ungum. í júií 1853 segir blaðið enn frá afla
rogðum á Vestfjöðrum og segir þau hafa verið
^iknaleg eða 100—200 tunnur lifrar á skip, en
°rti Halldórsson, sá, er kenni sjómannafræði á
safirði, sé hlutarhæstur. Segir blaðið það vitna
^ngnað og ágæti þeirra Vestfirðinga, að 19 þil-
!P seu í fjórðungnum, enda séu þeir hinir einu af
andsmönnum, sem keppt geti við Dani um verzl-
Un' Blaðið þegir þó þunnu hljóði um, að flest
essara skipa voru í eigu danskra kaupmanna.
e ur blaðið, að nú sé kominn tími til fyrir Norð-
^ndinga að fara að manna sig upp í að eignast þil-
s !P, en aðeins eitt slíkt sé nú til í öllum Norðlend-
njSafjórðungi. í september eggjar svo Norðri
°rðlendinga og þó einkum Eyfirðinga lögeggjan
mej~ því að skýra frá því, hve feiknalega ísfirðing-
r hafi aflað þá um sumarið, enda fjölgi fólki nú
0 ugt í ísafjarðarkaupstað og 7 timburhús séu
ar í smíðum. Frásögn þessari lýkur blaðið þannig:
’’"'Svo allar horfur eru nú á, að Akureyri vor
s andi nú brátt að baki þessum verzlunarstað, ekki
e>ns fólksfjölda heldur og að velmegun og ýms-
111 framkvæmdum og félagsskap.” Þarf enginn,
Sem þekkir nokkuð til Akureyringa, að efast um
Ver brýning þetta hefir verið.
. °któberblaði 1853 skýrir Norðri frá því, að
p Jög athyglisvert sé framtak unglingsmannsins
hú ^°nssonar frá Siglunesi, sem lært hafi
sasmíðar á Akureyri, en siðan stórskipasmíðar í
°nne á Borgundarhólmi, en hafi nú ráðizt i að
j^upa gamla hákarlaskútu, 8-10 lesta, af Thaae
^aupmanni, en skútan hafi staðið uppi á
aufarhöfn um 3—4 ár. Skútuna, sem ekki sé
“Stfsjófer, ætli Friðrik að gera upp og halda
a^an nt til hákarlaveiða. Þá getur blaðið um það,
efnivið til viðgerðarinnar ætli Ari Arason að
lvk-tJa austur a (-)rra Danielsens. Frásögn þessari
Ur blaðið með því að segja þetta gleðilegan vott
jr Ss’ a^ Norðlendingar þeir, er þess séu umkomn-
j, ’ ^uni nú ætla að feta í fótspor Vestfirðinga og
0uta Ser upp þilskipaflota.
Með Friðriki Jónssyni hefur verið nefndur til
^Su annar faðir íslenzkrar þilskipaútgerðar á
Fr°A Ur*anctt> °§ er skylt að geta hans stuttlega.
Fi* r'^ -Jónsson fæddist að Siglunesi 13. júní 1829.
eft' m ara gamal* missti hann foreldra sína og var
tók^ ^ Um s^etö að Höfn við Siglufjörð, en siðar
pj. Sr- Benedikt Vigfússon prófastur að Hólum í
Ja tadal hann i fóstur, og dvaldist Friðrik hjá
Vestfirzkt hákarlaskip.
honum fram yfir fermingu. Snemma komu í ljós
smíðahæfileikar Friðriks, og var honum komið til
náms hjá Sigurði Sigurðssyni, er nefndur var
timburmaður, á Akureyri, en að því námi loknu
hélt hann til Danmerkur og fór að læra hafskipa-
smíðar í Rönne. í sjálfu sér er það stórmerkilegt að
Friðrik skyldi láta sér detta í hug að hefja nám í
smíði stórskipa. Það er þó í rauninni engu
ómerkara, að kornungur, og að maður skyldi ætla,
algjörlega félaus piltur utan af íslandi, skyldi
komast að til náms í þessari fremstu
skipasmíðastöð á Norðurlöndum, svo mikil sem
aðsóknin hlýtur að hafa verið þar. Ósjálfrátt
dettur manni í hug, að einhverjum áhrifamiklum
íslendingi í Höfn hafi litizt svo vel á sveininn, að
hann hafi beitt áhrifum sínum í hans þágu. Eða
skyldi Edvald Möller hafa átt þarna einhvern hlut
að máli? Vel reyndist hann Friðriki siðar a.m.k.
Engar heimildir finnast þó fyrir neinu slíku, og
verður því ekkert um þetta fullyrt hér.
Friðrik dvaldist við nám í Rönne um nær tveggja
ára skeið og, er hann loks hélt heimleiðis, fékk
hann far með Raufarhafnarskipi. Svo sem áður er
getið, verzlaði Chr.Thaae á Raufarhöfn um þessar
mundir, og hafði hann mikinn áhuga á útgerð og
þá sérstaklega hákarlaútgerð. Er þess áður getið,
að ýmsir, sem um þessi efni hafa ritað, telja jafnvel
að frá honum hafi Þorsteinn á Skipalóni fengið
hugmynd sína að útgerð þilskipa til hákarlaveiða.
Til þessarar útgerðar sinnar hafði Thaae flutt
hingað upp tvær skútur er nefndust,,Minerva” og
„Sjöblomstret”. Svo sem fram kemur í frásögn-
ÆGIR — 423