Ægir - 01.09.1990, Qupperneq 6
458
ÆGIR
9/90
RÁÐSTEFNA UM ÖRYGGISMÁL SJÓMANNA
Inngangur
Dagana 21. - 22. september
síðastliðinn, var haldin ráðstefna
um öryggismál, að Borgartúni 6
Reykjavík. Ráðstefnan var með
svipuðu sniði og fyrri ráðstefnur
sem haldnar hafa verið um öryggis-
mál sjómanna. Síðasta ráðstefna
af þessu tagi var haldin árið 1987
og var óvenju fjölmenn, en hana
sóttu um 200 manns. Nú voru ráð-
stefnugestir eitthvað á annað
hundraðið.
Flutt voru á annan tug fram-
söguerinda á ráðstefnunni og
skiptust ráðstefnugestir á skoð-
unum um hvernig best væri að
öryggismálum sjómanna staðið.
Ekki voru menn á eitt sáttir hvaða
málum bæri forgangur og voru
skoðanaskipti á stundum allharka-
leg. Má segja að niðurstaða ráð-
stefnunnar hafi verið sú, að óend-
anlegt verk væri óunnið að því
sem að öryggi sjómanna sneri. Af
forgangsverkefnum eru nokkur
mjög fjármagnsfrek, einungis til
að leysa þau atriði sem flutnings-
menn framsöguerinda töldu brýn-
ust, þyrfti hundruð milljóna ef
ekki milljarða króna.
Eftir þessa ráðstefnu stendur þó
upp úr sú vissa að forvörnin skiptir
meginmáli. Að koma í veg fyrir
slysin er brýnasta atriðið. Til að ná
þeim árangri að koma í veg fyrir
slys þarf að auka og bæta:
1. Menntun og þjálfun skipstjórn-
armanna.
2. Menntun og þjálfun annarra
áhafnarmeðlima.
3. Kröfur til skipasmíðastöðva og
útgerða um gerð skipa
og búnað.
4. Eftirlit stjórnvalda og sjómanna
með að kröfum sé framfylgt.
Þó þessum fjórum atriðum sé
fylgt eftir með besta hætti, verður
ekki hægt að koma í veg fyrir slys
á sjó. Þessvegna verður ætíð að
vera til staðar búnaður til björg-
unar úr sjávarháska.
Leit og björgun
Þegar skip ferst, eru aðgerðir til
björgunar skipverja þríþættar. í
fyrsta lagi að koma boðum til
mögulegra björgunaraðila. í öðru
lagi að staðsetja slysstaðinn og í
þriðja lagi að björgunartækjum sé
komið á slysstað. Allt björgunar-
starf lýtur að því að stytta þann
tíma sem þessar þríþættu aðgerðir
taka. Mikið hefur verið fjallað um
síðasta þáttinn á undanförnum
mánuðum, þ.e. nauðsyn að efla
þann tækjakost sem íslenskar
björgunarsveitir þurfa á að halda
til að geta staðið að björgun úr
sjávarháska með bestum hætti.
Minna hefur verið talað um aðra
þætti þessa máls. Þætti sem aug-
Ijóslega eru jafnmikilvægir og eru
að auki nægilega ódýrir til að fjár-
veitingavaldið telji sig aflögufært
um fjármagn til þeirra á erfiðum
tímum.
í þessu tölublaði Ægis birtist
kynning Þorgeirs Pálssonar pró-
fessors á sjálfvirku tilkynningakerfi
skipa. Þorgeir hefur ásamt Brandi
St. Guðmundssyni verkfræðingi,
að öðrum ólöstuðum, lagt mest af
mörkum í að fullkomna sjálfvirkt
tilkynningakerfi. Þetta kerfi virðist
að mörgu leyti geta verið full-
komin lausn á þáttum 1 og 2 og
hugsanlega stytta þann tíma sem
þarf að meðaltali til björgunar úr
sjávarháska jafnmikið og full-
komnasti björgunartækjakostur
sem völ er á í veröldinni í dag.
Þetta kerfi hefur einnig þann kost
að vera innlent framtak að fullu og
kann að verða íslendingum mikill
álitsauki ogjafnvel útflutningsvara
þegar frá líður. Þar sem nú er svo
komið að hönnun kerfisins er
lokið og búið að þróa kerfið nægi-
lega til að það sé tilbúið til
setningar, er hér sett fram sú kra a
að Alþingi leggi nú þegar til fjar
magn sem nægir til að koma upF
þessu kerfi og afgreiði reglur sen1
skyldi útgerðarmenn til að setl‘
nauðsvnlee tæki í skio sín.
Forvarnaþættir
Ekki má gleyma fyrirbyggjan
þáttum, en eins og áður sagðu P
eru aðgerðir til að fyrirbyggj3 s
ætíð það sem mesta áherslu ber a
leggja á. Það þarf ekki að fjölyr
um nauðsyn bestu menntunar s)e
manna. Menntun skilar sér e'
einungis sem slysavörn og e
örugga sjómennsku, heldur sKi ^
menntun auknum verðmaetu ^
sjávarfangs. Eitt af því sem ey u,
möguleika sjómanna á að koma
veg fyrir slys, er góð veðurþj°n
usta. í þessu blaði birtist e'nn'r_
grein eftir Pál Bergþórsson vee
stofustjóra, þar sem hann b'
þróunarstarfi Veðurstofu íslan
og hugmyndum sínum um bæ
þjónustu Veðurstofunnar.
. tbl°Ægis 1990 á blaðsfðu
var ranglega farið með nó
larformanns og ^ranl
ndastjóra Vélasölunnar 1 ■
'ar sagt að stjórnarforma u
lölunnar væri Gunnar
ksson, en stjórnarforma
ofnandi Vélasölunnar er 3
ögðu Gunnar Friðrikssom
margir kannast betur við se
n forseta Slysavarnarfé ag-
Js, en því starfi Sen^
íar á árunum 1960—19 ,
kvæmdastjóri Vélasölunnrtt
er sonur Gunnars, Fri
larsson. í kynningarþætt1
ekið í síðasta blaði v
k auknefndur Davíð Friör'K-
Ægir hlutaðeigandi velvir