Ægir - 01.07.1993, Blaðsíða 7

, Júnímánubur var sögulegur í lífi Jósafats Hinrikssonar.
s)omannadaginn var hann heiðraður austur í Neskaup-
sta& af austfirskum sjómönnum, á þjóöhátíðardaginn
Saerndi forseti íslands hann riddarakrossi hinnar íslensku
^kaorðu og í lok mánaðarins framleiddi fyrirtæki hans
Sexþúsundasta Poly-Ice toghlerann. En þannig er raunar
aHur ferill Jósafats: Varðaður sigrum, unnum meb dygg-
arn stuðningi fjölskyldunnar, fámennu, harbsnúnu starfs-
\ l> en umfram allt harbfylgni og þrautseigju Jósafats
s)alfs. ;;Ég kvarta aldrei," segir hann. „Hef aldrei verib að
Vaela framan í rábherra og svona. Ég er alltaf í stubi."
í góðum skóla lífsins
Jósafat Hinriksson fæddist í Reykja-
} fyrir röskum 69 árum. Tveimur
rUrn síöar fluttust foreldrar hans
JJStur * Neskaupstaö. „Karl faðir minn
ar vélstjóri og eldsmiður, mikill fork-
Hann hafði verið á Súlunni frá
°röfirði og sigldi á Spán með saltfisk
^8 heim með salt. Honum leist vel á
°rófjörð, það var svo blómlegt at-
lnnulífið þá, og hann ákvað að flytj-
austur og setja upp smiðju. Ég er
’nn upp á Norðfirði í góðum skóla
hfsins."
í smiöju föður síns og
síðan ó sjóinn
Hann fór snemma aö láta til sín
a 1 smiðju föður síns. „Átta ára
§amall
karlinum
Nú
var ég kominn á borvél hjá
Það var ekki eins og í dag.
er það bannað ef maður er ekki
J^inn sextán ára. Strax daginn eftir
rrningu var ég kominn á sjó í fast
skiPsrúm."
"Fljótlega fór ég á minna mótor-
naniskeið í Neskaupstað og það var
um að fá mig sem vélstjóra á
j^ta' hg var mótoristi í nokkur ár en
syo á meira mótornámskeið hjá
lskiféiagi íslands hér í Reykjavík." Af
^hfornámskeiði Fiskifélagsins lá leið-
in til sjós á ný, en síðan tók við
tveggja ára dvöl í Vélskólanum þar
sem Jósafat tók próf bæði frá vélstjóra-
og rafmagnsdeild skólans.
Tryggvi Ófeigsson
og Bjarni Ingimarsson
Daginn eftir að Jósafat Hinriksson
útskrifaðist úr Vélskólanum var hann
kominn um borb í togarann Goðanes
frá Neskaupstað sem fyrsti vélstjóri.
Þar var hann þar til Tryggvi Ófeigsson
útgerðarmaður hringdi í hann sunnan
úr Reykjavík og spurði hvort Jósafat
væri á lausum kili. Þetta var árið 1953.
„Geturðu komið sem fyrsti vélstjóri
á Neptúnus, strax, einn túr," spurði
Tryggvi. Svarið stóð örlítið í Jósafat,
en hann svarabi loks játandi og hélt
suður meö næsta flugi. Hann var í tíu
ár fyrsti vélstjóri á Neptúnusi hjá
Bjarna Ingimarssyni skipstjóra.
Hvernig kunnirðu við þá félaga
Tryggva Ófeigsson og Bjarna Ingi-
marsson?
„Þeir voru bábir toppklassamenn.
Miklir athafnamenn, skynsamir og
góðir karlar. Stífir og strangir. Mér lík-
aði sá agi. Mér líkaði hann. Ég er ekki
af þeirri gerðinni sem vill flýja allt
svona. Ég mótabist vel af þessu. Og ég
kunni að tala við þá. Stóð mig alltaf
Viðtal:
Vilhelm G. Kristinsson
Ljósmyndir:
Gubmundur Ingólfsson
Daginn eftir ab Jósafat
Hinriksson útskrifabist úr
Vélskólanum var hann
kominn um borð í
togarann Gobanes frá
Neskaupstab sem fyrsti
vélstjóri. Þar var hann
þar til Tryggvi Ófeigsson
útgerbarmabur hringdi í
hann sunnan úr Reykja-
vík og spurði hvort
Jósafat væri á lausum
kili.
ÆGIR JÚLÍ 1993 2 8 5