Ægir - 01.04.1994, Qupperneq 39

Nýliðun þorsks og ýsu
Nýli&un uppvaxandi árganga þorsks
og ýsu er nú metin með svonefndri
Gamma-Bernoulli vísitölu. Skv. þeirri
aðferð er gert ráð fyrir að ákveðnar lík-
ur séu á að fá engan afia á tiltekinni
stöð, en ef aflinn er einhver er líkinda-
dreifing hans gefin með dreififalli
gammadreifingar.
Þorskur
Línuleg aðhvarfsgreining vísitalna
og VP-nýliðunar er marktæk fyrir upp-
vaxandi aldursflokka þorsks (19.
mynd). Niðurstöður eru þær að ár-
gangar 1989 og 1990 virðast vera frem-
ur slakir, enda þótt mat á þeim hafi
heldur batnað með aldri í síðari mæl-
ingum. Árgangar 1991 og 1992 virðast
báðir vera mjög slakir, einkum árgang-
ur 1991.
Ýsa
Línuleg aðhvarfsgreining vísitalna
og VP-nýliðunar er marktæk fyrir upp-
vaxandi aldursflokka ýsu (20. mynd).
Árgangar 1989 og 1990 mælast mjög
sterkir, einkum árgangur 1990, eins og
þeir hafa gert síðustu árin. Reyndar
mælist árgangur 1990 mun sterkari
sem þriggja ára fiskur en sem eins og
tveggja ára. Árgangar 1991 og 1992
virðast hins vegar vera undir meðallagi.
Útbreiðsla átta tegunda 1985-1993
í þessum kafla er fjallað um út-
breiðslu 8 tegunda án tillits til aidurs,
þ.e. gullkarfa, skarkola, steinbíts,
skrápflúru, keilu, blálöngu, löngu og
iúðu, á öllum rannsóknatímanum, þ.e
1985-1993. í meðfylgjandi útbreiðslu-
myndum er afli hverrar tegundar ár
hvert (fjöldi fiska á togmílu) sem feng-
ist hefur á hverri togstöð sýndur með
punkti eða hring og þeim mun stærri
sem afli hefur verið meiri. Sami kvarði
er notaður fyrir allar tegundirnar og
eru myndirnar því sambæriiegar. Hafa
verður í huga að útbreiðslukort þau
sem hér eru fram sett falla ekki ailtaf
alveg saman við veiðislóðir viðkom-
andi tegunda eins og sjómenn þekkja
þær þar sem hér er fram sett útbreiðsla
hvers fiskstofns í heild en ekki aðeins
veiðistofns.
Gullkarfi
Eins og sést á 21. mynd er gullkarfi
mjög algengur og veiðist í verulegu
magni nánst allt í kringum landið.
Langmest er þó um hann V- og SV-
lands, einkum á dýpstu togstöbvum,
og einnig talsvert fyrir norðan land, en
minna annars staðar.
21. mynd. Útbreiðsla gullkarfa í mars
1985-93 (fjöldi fiska á togmílu).
Steinbítur
Mest er af steinbít á Vestfjarðamið-
um, eins og alþekkt er, einkum á
grunnslóð. Steinbítur veiðist lítt S- og
SV-lands en reitingur er af honum á
miðum N- og A-lands en þar er aðal-
lega um smærri uppvaxandi steinbít
ab ræða (22. mynd).
22. mynd. Útbreiðsla steinbíts í mars
1985-93 (fjöldi fiska á togmílu).
Skarkoli
Mest veiðist af skarkola á grunnslóð
V-lands og fáeinum slóðum við suður-
ströndina. Norðanlands verður hans
einnig vart, mest innfjarða, í Eyjafirði,
Skagafirði og Húnaflóa (23. mynd).
23. mynd. Útbreiðsla skarkoia í mars
1985-93 (fjöldi fiska á togmílu).
Skrápflúra
Um skrápflúru má segja að hún sé
ÆGIR APRÍL 1994 39