Ægir - 01.02.1996, Blaðsíða 22
„Þab eru alltof margar gerbir tækja í
sölu hérlendis eins og þú sérb á röbinni af
skírteinum hérna á veggnum.
Þab tók svo nokkub langan tíma ab fá
viburkenningu hér heima og hún fékkst
um mitt ár 1986 frá Brunamálastofnun og
Siglingamálastofnun. Þetta var nýtt fyrir-
tæki og vafbist nokkub fyrir mönnum ab
ákveba hvaba kröfur ætti ab gera.
Vib töldum okkur vera meb nokkub
tryggan rekstrargrandvöll þar sem í lögum
er kvebib á um reglubundna skylduskob-
un en þab reyndist öbru nær."
Eftirlitinu lengi áfátt
„Fyrstu árin eftir ab lögin tóku gildi
vantabi mikib upp á ab farib væri eftir
þeim og skobanir trassabar árum saman.
Eftirlitsmenn Siglingamálastofnunar, sum-
ir hverjir, litu lengi vel ekkert eftir því vib
skobanir hvort fariö hefbi veriö yfir
reykköfunartækin. Þaö tók langan tíma aö
fá Siglingamálastofnun til þess aö gefa út
eyöublöö sem viö gætum notaö sem vott-
orb um skobun á tækjunum."
Um borb í skipum skal vera sérstök
mappa þar sem geymd era vottorö frá eft-
irlitsaöilum, s.s. úttekt á talstöbvum, átta-
vitum, björgunarbúnaði og þess háttar.
Lengi vel var ekkert vottorð til fyrir
reykköfunartæki þrátt fyrir lagaákvæði um
skylduskoðun, abeins smádálkur neöst á
vottorði fyrir slökkvitæki og þar skyldi
koma fram þyngd reykköfunarbúnaðar.
„Vottorðib var loks útbúið eftir japl og
jaml og fuöur. Siglingamálastofnun átti
fjölda erlendra fyrirmynda að slíkum vott-
orðum sem aðeins þurfti ab þýða. En þab
var gert svo rausnarlega að vottorðið er að-
eins á íslensku en gagnvart erlendum eftir-
litsmönnum er betra ab fram komi á ensku
hvers konar vottorö sé um að ræða, en eft-
irlitsmenn koma oft um borb í erlendum
höfnum og líta eftir ab allir pappírar séu í
lagi.
Fljótlega stób til að breyta vottorðinu
en í tvígang kom þab óbreytt úr nýrri
prentun og þab var loksins 1995 sem vott-
orðseyðublaðiö er rétt.
Hvað varðar villu um loftnotkunina þá
hefur það ekki fengist leiðrétt þrátt fyrir sí-
endurteknar ábendingar og bréfaskriftir.
Ég hef fært inn athugasemd á öll vott-
orð hvað varbar loftnotkun en það hefur
„Brunamálastofnun hefur aldrei
sinnt eftirlitshlutverki sínu al-
mennilega. Hjá slökkviliðum hér og
þar um landið má finna reykköfun-
artœki sem aldrei hafa verið skoð-
uð, hylki sem eru komin langt fram
yfir þrýstiprófun og þannig mœtti
lengi telja. Brunamálastofnun á að
sinna þessu eftirliti en gerir það
ekki. Þetta getur verið stórhœttulegt
því líftími flestra gúmmíhluta er 5
ár, eftir það geta þeir gefð sig þegar
minnst varir."
aldrei borist fyrirspurn frá Siglingamála-
stofnun til mín vegna þeirra."
Hætti bréfaskriftum af heilsufarsá-
stæðum
Jóhannes vill að það komi fram að af
heilsufarsástæðum sé hann hættur að
skrifast á við Siglingamálastofnun og
Brunamálastofnun þar sem hann er veill
fyrir hjarta og segist hafa áttað sig á því að
þýðingarlaust sé fyrir hann að reyna að fá
fram þær leiðréttingar sem nauðsynlegar
séu. Þykkar bréfamöppur eru minnisvarði
um baráttuna en í þær sé hætt ab bætast.
„Ég hefði haldiö að þetta fyrirtæki mitt,
sem sér um svona mikilvægan þátt í örygg-
iseftirliti fyrir sjómenn, ætti ab vera undir
eftirliti Siglingamálastofnunar. Við fluttum
í núverandi húsnæbi í maí 1994 og það hef-
ur aldrei komið starfsmaður frá þeim hér
inn fyrir dyr. Þeir komu örsjaldan meðan
vib vorum úti á Granda en ekki meir.
Það er svo einkennilegt með þessa emb-
ættismenn að ef talað er við þá tæpitungu-
laust þá eru þeir alltaf í vörn. Því skyldu
þeir ekki geta viðurkennt mistök rétt eins
og við hinir? Er betra ab láta vandann
hlaðast upp?
Ég fékk mjög góbar viðtökur hjá Sigl-
ingamálastofnun í byrjun. Nú eru þau mál
sem ab mínu fyrirtæki snúa í umsjá þriðja
starfsmannsins á 10 ára ferli. Honum er
því miður ætlað ab sinna of mörgu."
Þannig segir Jóhannes að þrátt fyrir 10
ára baráttu sé enn villa í reglugerðinni og
vill meina að fleira sé athugavert við um-
rædda reglugerö.
Gagnslaust að hafa ein tæki
„Á öryggisnámskeiðunum í Sæbjörgu,
sem öllum er nú orðið skylt að sækja, er
þab brýnt fyrir mönnum að þegar reykköf-
unartæki séu notuð skuli menn ávallt fara
tveir saman. í reglugerðinni stendur hins-
vegar að öll fiskiskip 300 brl. og stærri
skuli búin tvennum reykköfunartækjum
en fiskiskip stærri en 100 brl. en minni en
300 brl. með lokuð þilfari skuli búin
„reykköfunartæki" af viðurkenndri gerð.
Þetta má skilja svo að aðeins ein tæki þurfi
um borð í hluta flotans sem er í rauninni
gagnslaust miðað við það sem kennt er á
námskeiðunum í Sæbjörgu.
Útgerðarmenn sjá eðlilega fyrst og
fremst um að uppfylla skilyrbi reglugerð-
arinnar og þarna geta þeir sparað og þá er
þab gert."
Jóhannes segir ab tvisvar sinnum hafi
hann séð drög ab breyttri reglugerð sem
honum hafi verið send tii yfirlestrar en
engin breyting hafi enn séð dagsins ljós.
„Það hafa þó orðið töluverðar framfarir
á síðustu árum og eftirlitið er að veröa skil-
virkara. Á síðasta ári byrjuðu eftirlitsmenn
t.d. að staðfesta með símtali að reykköfun-
artæki væru raunverulega í skoðun ef þeim
var sagt þab um borð í skipunum. Þetta
kom ekki til af góðu því stundum voru
tækin falin fyrir eftirlitinu og sagt að þau
væru í skoöun til þess að fela ab tækin
höfðu kannski aldrei verið skobub.
Hér er haldin spjaldskrá yfir öll tæki
sem koma inn til skoðunar og með því að
bera hana saman vib skipaskrá er auðvelt
að sjá hverjir trassa að láta skoða og hverj-
ir ekki. Til skamms tíma var Prófun eina
fyrirtækið sem hafði leyfi til eftirlits svo ég
hafði góða yfirsýn en nú er annað fyrir-
tæki á Suburnesjum komið með leyfi.
Samt tel ég að ástandiö fari hægt batnandi
og sífellt fleiram verði ljóst ab þetta eftirlit
má ekki trassa og eftirlitsmenn era farnir
aö fylgjast betur meb þessu."
Lokuðust þegar síst skyldi
Sem dæmi um mismunandi skilvirkt
eftirlit meb þessum lífsnauðsynlegu tækj-
22 ÆGIR