Ægir - 01.10.1996, Blaðsíða 6

Umrœður um fiskveiðistjórnun
Nú ú hiiustdöguin hefur unirœðan tini fiskvciöistjórn-
iin ankist ú ný. Er það ekki að iniitra þar sein haiistið
er fiiiiiiatíini Itagsiiiuitasaintaka í sjávarútvegi tr<
Alþiný keniur saiiian og þiiigiiienn taka (//>/> þráðiint
á ný. l’að seni liins vegar eiiikeiinir iiiiirieðinta nú
frekar en áður er að stöðugt birtast
fleiri og fleiri greinar aðila sem liafa
ekki bein liaggpiuiiatengsl við
sjávarútveginn en vilja nú láta sig
Iiessi mál varða. Benáir þetta mér á
að aliiieitiiningur vill fara að kom-
ast frekar inn í þessa iuiireeðu, sem
nút er fíirin að snúast uiii pólitík og
hagfneði frekar en líffrieðilega
veriidun fiska í liaflnu. Pað er nauðsynlegt að hags-
niunaaðilar í sjávarútvegi geri sérgrein fyrir því að
aiiðlindir liafsins teljast saiiieign þjóðarinnar og það
frainsal seni felst í réttiiiinn til nýtingar þessarar auð-
lindar og þjóðin hefnr falið aðiluin í sjávarútvegi felur
þeim einnig verulega ábyrgð og skyldur. Pví verða liags-
iiiunaaðilar í sjávarútvegi að geta rcett sín inál opið,
hafa þolinnueði i itinrieðunni, seni oft verður langvinn
og endurtekningasöni og verða að liola gagnrýni sein á
sliindiun virðist ekki sanngjörn frá sjónarhóli liags-
intinaaðilaits. En fyrst og frenist þurfa aðilar í sjávar-
útvegi að koin sér sainaii uni hvernig þeirgeti stjórn-
að og nýtt atiðlindina þannig að liagkvieinast sé fyrir
alla þjóðina, ekki bara fyrir útgerð eða bara fyrir flsk-
vinnslu o.s.frv. Sá hagnaðiir seni nií virðist vera í út-
gerð iiieðan flskvinnslan er nánast gjaldþrota hendir
til þess að ekki sé rétt gefið.
Unirceðan iiiu auðlindaskatt eða ekki snýst iiin það
hvernig alnienningur nier til sín afgjaldi fyrir þann
nýtingarrétt sein frainseldur er í sjávarútvegi. En þetta
jtýðir gerbreytingu á öllti skattkerfl þjóðarinnar þannig
að allar atvinnugreinar standi jafnt að þeiin lokniun
ogþvíþarfað taka þessa innrceðti á iiitui víðari grunni
c‘ii nú ergert.
Breytingar á útgáfu Ægis
Blað það sem þetta er ritað í er síðasta tölublað Ægis
sent Skerpla sér uni. Hafa náðst saniningar uni að
Fiskifélagið sjái iini útgáfúna til áranióta, en þá tekur
gilili saiiiiiingur við fyrirtiekið Athygli elif. Eru
starfsniönnuni Skerplu seni konui að blaðinu á þeim
tíina sein Skerpla annaðist blaðið til þessa dags
jiokkuð góið sanivinna og vel uiniiii störf.
Æ
REYTINGUR
Kvikasiifur í sjófugli
I vor var gerð á vegum Rannsóknastofnunar fiskiðnaðarins
sérstök rannsókn á kvikasilfursinnihaldi í fjöðrum sjófugls í
Látrabjargi. Þetta var gert til að staðreyna niðurstöður
breskra vísindamanna sem höfðu sýnt fram á að innihald
kvikasilfurs í sjófugli við Látrabjarg væri allt að fimm sinnum
meira en í fugli annars staðar í Evrópu. Niðurstöður rannsókn-
ar Rf urðu samhljóða niðurstöðum Bretanna.
Bresku vísindamennirnir hafa sett fram þá tilgátu að þetta
háa kvikasilfursinnihald hljóti að stafa af mengun af manna-
völdum. Guðjón Atli Auðunsson á snefilefnastofu Rf telur
þær tilgátur rangar og álítur að kvikasilfrið sé af náttúrlegum
orsökum. í íslensku sjávarfangi, sem er uppistaðan í fæðu
fuglsins, mælist kvikasilfursinnihald mjög lágt.
Rf-tíðindi. september 1996
Royal Greenland kaupir verksmiðju í Þýskalandi
Royal Greenland, annað stærsta sjávarútvegsfyrirtæki í
Evrópu, hefur fest kaup á Jadekost fiskréttaverksmiðjunni í
Wilhelmshaven í Þýskalandi. Kaupverðið er sagt hafa verið
um 2.5 milljarðar ísl. kr. og fylgir sögunni að það teljist gjaf-
verð fyrir verksmiðjuna með öllum þeim viðskiptasambönd-
um við stóra kaupendur sjávarfangs í Evrópu. Jadekost hafði
átt í nokkrum erfiðleikum. Þetta er að vonum talinn mikill bú-
hnykkur fyrir Royal Greenland sem er í eigu grænlensku
heimastjómarinnar og veltir um 42 milljörðum á ári.
Seafood International, júlí 1996
Aflinn dreginn heim í eldi
Ástralskir túnfiskveiðimenn hafa sameinað fiskveiðar og
eldi með nýstárlegum hætti. Það felst í því að fyrst eru álitleg-
ar torfur af blátúnfiski fundnar með hjálp flugvéla. Áhersla er
lögð á að fiskurinn sé smár eða meðalsmár. Þessu næst
kemur skip á staðinn og nær torfunni í nót. Er fiskurinn fluttur
yfir í sérstaka nót eða búr og er það flókið verk því ekki má
þrengja að fiskinum í nótinni. Sérstakur gangur tengir nótina
við búrið og kafarar fara niður og smala fiskinum úr nótinni
yfir í búrið.
Búrið með aflanum er dregið upp á grynnra vatn þar sem
fiskurinn er alinn í sláturstærð. Ekki er hægt að draga næt-
urnar hraðar en með 2 mílna hraða og getur tekið allt að 14
daga að drösla aflanum heim á grunnslóð.
Þessi aðferð við fiskeldi var þróuð þegar settur var kvóti á
túnfiskveiðar við Ástralíu en með þessu ná veiðimenn mun
meira magni úr minni kvóta. Árið 1995 voru framleidd 2.000
tonn af túnfiski með slíku eldi.
Flshing News Intemational, sept. 1996