Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1988, Side 12

10
Árbók Háskóla íslands
er m.a. fjallað um framtíðarsýn íslensks æsku-
fólks fram yfir aldamót eða næsta aldarfjórð-
ung. Niðurstöður þessarar könnunar lofa góðu
og gefa til kynna að æskufóikið (18-19 ára) er
bjartsýnt, ætlar að stofna fjölskyldu og eignast
2-3 böm. Unga fólkið leggur áherslu á mikil-
vægi fjölskyldulífs og persónulegs þroska. Þau
málefni sem æskufólkið vill leggja meiri á-
herslu á í framtíðinni eru bætt lífskjör, sköpun
atvinnutækifæra, stöðugt efnahagsástand, gæði
menntunar og húsnæðismál. Aberandi er virð-
ing fyrir vinnunni.
íslensk þjóð þarf litlu að kvíða með slíkt
æskufólk. Það sem mestu ræður um farsæld
okkar í framtíðinni er einmitt unga fólkið,
atorka þess, menntun og heilbrigður metnað-
ur. Ykkar bíður nýr heimur, heimur hátækni og
upplýsingaflóðs, og það verður ykkar hlutverk
að aðlaga þessa tækni íslenskum aðstæðum og
þörfum þjóðarinnar.
Mörg ykkar munu berjast fyrir nýjungum
og framförum, ýmist við nýtingu á orku fall-
vatna eða orku úr iðrum jarðar, við nýtingu á
fiskstofnum eða fiskirækt, við bætta heilbrigð-
isþjónustu eða uppbyggingu ferðaiðnaðar svo
dæmi séu tekin.
Arangur slíkrar viðleitni kemur oft um síð-
ir og tekur á sig ýmsar myndir. Eitt slfkt dæmi
er uppbygging kennslu í matvælafræði hér við
Háskólann. Fyrir um það bil 15 árum hófst und-
irbúningur slíkrar kennslu og var leitað eftir
heimild til að ráða einn kennara í matvæla-
fræði. Aformum um kennslu í matvælafræði
var fálega tekið. Stjómsýslumenn og stjónt-
málamenn svo og margir áhrifamenn í útgerð
og iðnaði töldu slíkt óþarfa. Loks var það
stjómmálamaðurinn og atvinnurekandinn Jón
Amason, sem þá var formaður fjárveitinga-
nefndar, sem tók af skarið og fékk því til leiðar
komið að við fengum dósentsstöðu í matvæla-
fræði. Kennsla í matvælafræði var loks hafin,
og nú höfum við útskrifað 76 matvælafræðinga
á tíu árum. Fyrstu fimm ádn áttu þessir ungu
matvælafræðingar erfitt með að fá atvinnu í
matvælaiðnaðinum, en á síðari árum hefur eft-
irspum aukist, og er nú eftirspum meiri en
framboðið. Nú vantar matvælafræðinga í fram-
leiðsluna, og okkur vantar í raun matvælafræð-
inga til kennslu hér við Háskóla Islands.
Þótt meginatvinnugrein okkar Islendinga sé
matvælaframleiðsla og verði svo í náinni fram-
tíð, þá var þessari viðleitni til að bæta gæði og
eftirlit með framleiðslunni fálega tekið í fyrstu.
Nú er flestum ljóst að við verðum að nýta okk-
ur nýjustu þekkingu og tækni til að auka gæði
framleiðslunnar og til að auka framleiðni og
samkeppnisaðstöðu okkar.
Agætu kandídatar. Ykkar bíða mörg tæki-
færi, mörg og skemmtileg viðfangsefni. Þess er
vænst að þið gangið faglega til verks og vinn-
ið vel dag hvem. Þess er vænst að þið haf-
ið þekkingu og fæmi í fræðigreininni en jafn-
framt að þið hafið víðsýni og umburðarlyndi
hins sannmenntaða manns. Menntunar er afl-
að með ýmsum hætti og fyrir ykkur liggur enn
harðari skóli, skóli lífsins sem mun leggja fyrir
ykkur þ'yngri próf og þrautir en þið hafið kynnst
á skólabekk til þessa. Þið munuð fá ný og oft
framandi verkefni og þið munuð njóta nýrra á-
taka.
Mér er í minni mitt fyrsta starf eftir að
ég lauk háskólaprófi, já doktorsprófi í lífefna-
fræði. Starfið sem ég fékk var að framleiða
sement, að vera framleiðslustjóri Sementsverk-
smiðju ríkisins sem þá var að hefja framleiðslu.
Ég vissi lítið um sement, en viðfangsefnið var
ný þraut, nýtt próf sem krafðist mikils náms á
vinnustað. I háskólanámi mínu hafði ég lært að
vinna, að leysa ný verkefni, en ég hafði ekki
lært að búa til sement. A skömmum tíma lærði
ég að búa til sement.
Þannig munuð þið læra á vinnustað, þið haf-
ið lært að vinna og nýta nútímatækni. Með slíkt
veganesti getið þið stöðugt tekist á við ný verk-
efni og nýjar þrautir. Þið munuð þannig njóta
nýrra sigra, en gleymið ekki í þeirri glímu sam-
starfsmönnum ykkar, sýnið þeim þolinmæði og
samúð, sýnið þeim umburðarlyndi.
Ég kveð ykkur með tilvitnun í skáldið Einar
Benediktsson sem segir svo á einum stað í ljóði
sínu Aldamót: