Ný dagsbrún - 01.01.1906, Qupperneq 23

GUNNAR LAMBASON
103
til þcss, að cínni þjóð hcfir farið fram, ogannari farið aft-
ur á sama tíma, og til þess þarf hfin að þckkja bæði sfna
cigin og annara þjóða sögu. Og þá er það ekki síður
nauðsynlegt að þekkja hana rjett, þvf það cr margfalt
bctra að vita það sjálfur, að maður cr einhverju atriði
Okunnugur, hcldur en „standa stöðugur f þcirri trú, “ að
maður sjc gagnkunnugur þvf, sem maður veit ckkert um.
Það cr miklu betra fyrir sjúfarandann, scm þarf að sigia
inn á skcrjóttan fjörð, að vita ckkcrt um skerin og kann-
ast við það fyrir sjálfum sjcr, heldur cn að hafa rammvit-
Iaust sjókort og trfia þvf að það sjc rjett.
Það cr nauðsynlcgt fyrir oss að þelckja menn, og það
er nauðsynlcgt að þckkja þá rjctt. Og vjcr gctuin þekkt
mcnn aðallcga gegnurn þrjá farvegi. Sá fyrsti cr pcr-
sónuleg þekking. Sú þekking gctur oft vcrið n&kvœm,
svo langt scm hún nær, cn það er svo skammt, þvf þcir
cru svo fáir, scm vjcr getum haft pcrsónulcg kynni af, og
fáir, sem geta haft pcrsó.iulefg kynni af oss. Annar far-
vegur, sem vjcr þekkjum mcnu í gegnuir, er rit þau, sem
þcir haía ritr.ð. Sú þckking gctur líka vcrið nokkuð ná-
kvœm, cn hún cr líka ærið takmðrkuð. Þriðji farvegur-
inn, sem vjor þckkjum menn f gcgnum er sá, hcað rjer
hatjrum sagt um pá, nlcráð og áukráð, og f gegaum þann
farvcg þckkjum vjcr flesta. Það er því ckki lftið árfðandi,
að oss sjc sagt frá þeim af Flosa Þórðarsyni cn ckki Gunn-
ari Lambasyni. Oss cr svo aðeins mfigulcgt að dœma
nákvcemt um starf cins manns, að oss sje rjett bornar sög-
urnar en ekki ,,hallað mj jg til, “ og þvf aðcins gctum
vjer tckið fullkominn þátt f almcnnum vdferðarmálum og
starfað að þeim, að vjcr þckkjum þá menn sem cru f verki
mcð oss, og cinnig þá sem vinna á móti oss, og sömuieið-
is tilgang þcirra.
]£r) hvernigiér þvf níi annars varið hjá oss Islending-