Ný dagsbrún - 01.01.1906, Qupperneq 24

104
Nv DAGSBR(?N
um hjer f Amerfku (eða Winnipégf? Er lijcr nokkra
sögu að segja ? Og ef svo er, hver segir hana ? Er hún
sögð af Flosa Þórðarsyni, eða er hún sögð af Gunnari
Lambasyni ?
Það er ekki mirínsti vafi á því, að hjer eru sögur að
segja. Það cr margt og mikið, scm þarf að scgja okkur,
og það er líka margt sem sn& segja af okkur. ICn svo
cru lfka vafalaust flest&Har þcssar sögur sagðar af Gunnari
Lambasyiu, Hverjum af oss kcmur t.d, til hugar að
sögur þær, sem ,,Lögbcrg“ og ,fHeimskringla“ flytja
oss af Greertway og R.oblin cða af Iiorden og Laurier, sje
sagðar af manni cins og Flosa Þórðarsyni ? cnda mun
naumast hægt að fíuna nokkum mann mcð hcibrigðri
skynsemi scm trúir slíkum sögum. Hvcrsu nauðsynlegt
það cr fyrir oss að sannar og rjettar sögur af þessum
mönnum cða hverjum helzt öðvum, sem mjög miki! áhrif
hafa á loggjöf eða dórnsvald, ætti ekki að þurfa að brýna
fyrir nokkrum manni, en slfltt getur cklci fengist fyrti en
Gunnari Lambasyni er hrundið burtu af sögustólnum.
Svo eru þær sögur, sem sagðar cru af okkur. Þær
koma helzt frarn í dómum, t. d, ritdómum, samkomu-
dómum, ræðudómum, og dagdómum. Þegar Gunnar
Lambason stölck upp & tóftarvegginn og sá Skarphjeðinn
troða eldinrí, þ& mælti hann : „Ilvort grætur þú nú
Skarphjeðinn ?“ Að Skarphjeðinn hafi grátið, cftir þcim
skilningi sem hjcr cr átt við, cr alls ekki líklcgt, en að
vatn liafi runnið úr augum hans af rcyk cr mjög senni-
legt. Það er auðheyrí af frásögn Gunnars, þegar Sig-
tryggur konungur spyr hvernig Skarphjeðinn hafi borið
sig, að Gunnar hefir hje: meint, að Skarphjeðinn hafi
grátið af kveifaraskap. Hann hefir því annaðhvort ekki
skilið mismun þann, scm gctur vcrið í því að fclla tár af
reyk, eða gráta af ókarhnennsku, cða þá hafi hann skilið