Ný dagsbrún - 01.01.1906, Side 46

NY DAGSHRÖN
í 26
gæti ti'l hlýtar fcngið að njóta sfn. Hjá Englendingum
gj'irði siðabótarhrcyfingin íi meginlandinu það að verkum,
■að konungur }3reta losaði rfki sitt út úr hinu rómverska
guðsborgar.stjórnarumdcpmi, og gjðrðist sjálfur ,,verndari
trúarinnar“. Það nafn bera brezkiiHfonungár enn f dag,
cins og nokkurs konar næsta lið fram af nafninu ,páfi j
R(5m‘, og-annan lið frá .höfuðprestur f Jcrúsa|em‘. Þótt
Jpað yrði aldrei af þvf að koma á fuljkomnu guðsborgarr
stjórnarfyrirkomulagi f London, þá hcfir vcrifi rammari
kyrkjudómur ríkjandi hjá cnsku þjóðunum licldur cn hjá
nokkurri frændþjóð þeirra sfðan mötspyrnan gegn kyrkjur
dóminum, —- siðabótin sem kiSilnð er, --r byrjaði.
Hvort sem þvf er nú svo varifí cða ckki, að kyrkju-
dómur þessi og fjárpjógslundin standi f nánu sálar-
fræðislegu sambandi, þá cr það samt eftirtektavert, að á
jneðan guðsborgarstjórnarfarið stóð sem liæst hjá scmftr
isku þjóðunum stqð einnig vcrzlun þcirra í mestúm
blóma. Fönisfumenn eru nafntogaðir að fornu fari;
Gyðinga þekkja allir pnn í dag í peningamálum; viðgang-
ur Spánverja f verzlunarmálum fylgdi viðgangi kaþólsk-
unnar; og þar scm Englendingar eru íiú vissujega mestu
gróðamenn heimsins, þá er það auðvitað íhugúnarveit, að
livað iniklu leyti það stondur í sambandi við þann heiður,
sem þcir enn þá halda kyrkjudóminum í. Áhrif kj'rkju.
dómsins eru cnn í dag, eins og þau voru á Gyðingalandi á
Krists dugum, sýnileg f ytri áferðarfogurð, svo líkja rná
við kalkaðar grafir hið ytra, þptt hið innra sje fulltaf rotn-
un. Slíkt þjóðlíf, sem ávailt er þannig ,flagð undir fíigru
skinni1, hefir verið ógpðfellt öllujn þcim, sem bqrið hafa f
þrjósti Kvists hugarfai’. I\Justerisstarfsemi hinna hcbresku
jderka og Lcvfta, spvn Jesús bar svo oftirminnilcga saman
við liina fyrirlitnu Samaríumenn; róðukrossar, dýrðlinga-i
jnenjar, sakramenti, syndakvittanir og sájumessvir ka-