Ný dagsbrún - 01.01.1906, Qupperneq 69

BUEIðFIRZKI spegillinn
149
anna, að skapsmunaskeyti sfn muni vera að hitta þá, sem
hann vill nft sjer niðri á. Með því er þá hvorutveggja
markmiðinu náð, — falli óvinanna (vœntanlega), og fylgi
vinanna (vissulega). Þeir standa upp undan slíkri ræðu
ennþá bjargfastari en áður í þeim ,,cvangeliska“ ásetn-
ingi, að halda áfram að flytja sína ,,barnatrú“ f lestinrd en
hafa dollarinn fyrir leiðarstein, alveg eins og ,,Enskir“.
Renni maður huga sfnum nú að endingu yfir þenna
fyrirlestur f heild sinni með sjerstdku tilliti til nafnsins,
sem höfundurinn 'nefir valið honum, og þess, sem stendur
í sambandi við það nafn, þá leynir það sjer ekki, að höf.
er með samlíkingum sínnm að skifta íslendingum nú á
tfmum í tvo hópa, -—- nýja Þórsnesinga og nýja Kjallekl-
inga. — í flokki Þórsnesinga telur hann alla þá, sem vilja
halda áfram að kúra þjóðina niður undir þvf suðrœna
hindurvitnafargi, scm mest er búið að úrætta hana frá sfnu
upprunalega norrœna eðlisfan, „kynslóð eftir kynslóð og
öld eftir öld“. Mestri furðu sætir, að hann skyldi slysast
til að skipa fylgjendum sínum á bekk með öðrum eins
fylgifiskum eins og Snorra goða, Berki hinum digra,
Víga-Styri, og Þórólfi bægifót. Vjer munum fæstir öf-
unda þá af fjelagsskapnum; en oss kynni að vera forvitni
á að vita, hvaða andlit það eru á mcðal vor nú, sem bczt
endurspeglast f hinni gömlu skuggsjá. Það er auðsjeð
hver cr „sj&lfkjörinn hofgoði11, og því væri gaman að vita
Ifka hverjir bezt leika nú hinar ,ru!lurnar'. — Á hinn bóg-
inn brúkar höf. nafn Kjalleklinga sem vanvirðuheiti yfir
alla þá, sem f nokkru hafa sig upp á móti því, sem hann
sjálfur vill vera láta. Á bekkinn hjft Steinþóri á Eyri,
Arnkeli goða, og Birni Breiðvíkingakappa er því, svo
svo