Ný dagsbrún - 01.01.1906, Síða 70

Nt? DAGSBRtfN
15o
scm að sjálfsögðu, Öllum framtaksemdar og nýjungamönn-
um hinnar íslenzku þjóðar nú vfsað.
Ekki er það <>lfk!egt,að fyr en þórsnesinga vorrarald-
ar varir nú sjálfa, verði þessir sfðari Kjalleklingar farnir að
hafa ,þingmenn‘ til helminga við þá eins og forðum daga.
Kjalleklingar mega gjarnan allir þeir ncfnast, sem
reiðubúnir eru til þess, að fótumtroða allan arfgengan
þussaskap og sjálfbyrgingskeipa. í þeirra hópi eru allir
þeir nú, sem í alvöru segja :
,,Að halda sitt stryk, vera’ í hættunni stór,
og horfa’ ekki’ um öxl, — það er mátinn".
Eða
,,Graf á skjöld þinn orðin : ‘Aldrei víkja'.
Áfram beint f horfi rjettu.
Mundu guð þinn aldrei, aldrei svfkja;
áfram svo að marki settu“.
íh al d cr ekki þeirra verkefni heldur áframhalcl. Þeir
bjóða ekki ,,Stattu fast“, heldur „Stfgðu fast“; þvf hið
fyrra er þar f fólgið af sjálfu sjer.
Þórsnesingar vcrða aftur á móti að nefnast þeir
íhaldsmenn, sem ,,út í dimma fornöld Iýsa’ og leita
lífsins perlum að, og heiðurskrans".
Þeirra manna merkisberi hefir nú sjera Jón Bjarnason
gjörst á gamalsaldri, maður sá, sem sagt cr að fyrrum hafi
verið frelsishetja í Nýja Islandi, á meðan hann hafi verið
upp á sitt bezta.
Svona fcr hverjum aftur þegar honum er fullfarið
fram. Mig hrollir við ellinni þegar jeg hugsa til þess, að
enginn af oss á það nú víst, að samskonar ófarir geti
ekki hcnt hann sjálfan, annaðhvort vegna hverflyndis cða
heilsuleysis. Fyrir sjálfs míns hönd hef jeg engar illsakir
að troða við sjera Jón Bjarnason, það jeg til veit, og get