Ný dagsbrún - 01.01.1906, Qupperneq 71

BREIÐFIRZKI spegillinn
151
því hitalaust gjört mjer grein fyrir þvf, sem segja mætt
honum persónulega til vorkunnar; en hvað sem öllu því
líður, er fyrirlestur þessi, ,,Að Helgafelli“, í sjálfu sjer
jafnvítaverður fyrir því.
Fyrirlesturinn er ókristilegur, af þvf að skoðanimar,
sem þar er haldið á lofti, stcfna frá en ekki að hugsjón
heilaglcikans; — benda á gullkálfsdýrkunarþjóð sem lcið-
arljós mannanna, og telja Krist sjálfan fyrirmynd í falsi.
Hann er hncykslanlegur, af þvf, hversu mikið örlar þar á
bæði lítilsvirðingu fyrir sannleikanum og klœkimennsku,
ósamboðinni þeim, scm er leiðsögumaður annara í siðferð-
islegum efnum, — að ótalinni þeirri framsetningaróvand-
virkni, sem ekki verður fyrirgefin þeim, sem lætur hýð-
ingarvöndinn ganga á annara bökum fyrir sömu sakir. Og
svo er fyrirlesturinn blátt áfram fyrirlitlegur, vegna hins
hóflausa sjálfbyrgingsskapar,sem Iýsir sjer í allri þcrrri rök-
semdafærslu, setn fram er færð hinum ókristilegu og
hneykslanlegu skoðunum til stuðnings.
Að endingu get jeg ekki stillt mig um að óska þcss,
— ekki vegna þcss scm höf. cr nú, hcldur vegna hins,
sem hann virðist um eina tíð hafa vcrið, þrátt fyrir allan
ofsann og trúarhringlið, — að honum. mætti auðnast að
skrifa dálítið ennþá, áður en dögunum cr lokið, svo að
þessi eftirminnilcga þjóðarháðungþyrfti ekki að vcrða hans
andlega örverpi.