Heimir : söngmálablað - 01.02.1938, Qupperneq 11

II E I M I lí
7
arinnar á nýjum tónsmiðum, láta lagið silja í fyrirrúmi
fyrir nýtisku hljómasamböndum (moderne harmonik).
Ef það tekst, þá er engin liælta, að fólk undrist yl'ir því,
að það ef lil vill gal notið þess, sem fram fór, af því að
það bjóst við pálþykkum, ómstríðum akkorðum i anda
atonalismans, sem afneitar söngrænni tjáningu. Til þess
að lilúa að slikri viðleitni, yrði að efna til alþjóðatónlistar-
móts einu sinni á ári, að vorlagi, ])ar sem einvörðungu
vrði flutt innlend tónlist. Að sjálfsögðu ættu allir beztu
söng- og tónlistarkraftar þjóðarinnar að gefa kost á sinni
aðstoð og tónskáld vor að vinna sleitulaust að samningu
nýrra verka. Mundi þelta bæta stórum úr því álmgaleysi,
seni nú rikir bjá okkur í þessum efnum. Kórar utan at'
landi myndi eftir getu koma lil höfuðstaðarins og svngja
héraðssöng sinn, sem dr. Guðm. Finnbogason lagði lil að
risi upp, auk annara laga. 1 ]jví skyni mundi koma til
greina að efna til samkeppni, auk þess sem lofsöngur vor
er of viðamikill fyrir almenning til að svngja, svo atbug-
andi væri, livorl ekki fyndist hentugra lag til notkunar á
stórum mannamólum, þar sem allir taka undir.
Leipzig í nóv. 1937.
ERLKÖNIG
E F T I R FRANZ S C H U R E R T.
EFTIR BALDUR ANDRÉSSON.
Ekkert kvæði eftir Göetbe er eins alþekl og „Álfakong-
urinn“ eða „Erlkönig“, eins og það beitir á þýzku. Þetta
mun fyrst og fremst vera að þakka snildarsönglögum,
sem gerð liafa verið við kvæðið, og þá ckki sízt liinu svip-
mikla sönglagi Schuberts. Hann samdi það að eins 19
ára gamall, árið 1816.
„Erlkiinig" befir verið þýddur á íslenzku af Steingrími
Tborsteinson („Hver ríður þar siðla um svalnæturskeið“)