Sunna - 01.01.1933, Blaðsíða 2

98
S U N N A
Færeyjar.
í fyrsfa hefti sínu bauðst »Sunna* til að koma á bréfa-
samböndum milli færeyskra og íslenzkra barna. Þessu hefir
verið mjög vel fagnað, og hafa þegar verið send um 100
bréf til Færeyja, frá ýmsum stöðum á Islandi. Einnig hafa
nokkur færeysk börn beðið »Sunnu« að útvega sér bréffélaga
á íslandi. Bréfaskipti þessi vekja mikinn fögnuð hjá þeim,
sem þátt taka í þeim, báðum megin hafsins, og auka vafalaust
vinarhug systraþjóðanna á eylöndunum í Atlantshafi og skilning
þeirra hvorrar á annarri.
Færeyjar eru næstar Islandi allra byggðra landa. Færeyingar
kunna þjóðsögu, sem sýnir glögglega hve stutt er og fljót-
farið á milli. Hún er svona:
Einu sinni var maður að síga í bjarg í Færeyjum. Bjargið
var geysihátt og neðan við það var stórgrýtisurð. Nú vildi
svo hörmulega til, að vaðurinn slitnaði og maðurinn hrapaði,
og var ekki annað sýnna en hann mundi merjast í kássu, er
hann kæmi niður í urðina. En þegar hann byrjaði að hrapa,
kallaði hann á Illamann1) og bað hann að hjálpa sér, eins
og oft var gert hér áður fyrri. Lofaði hann Illamanni sjálfum
sér f kaup, ef hjálpin tækist.
Maðurinn kom nú niður í urðina, en þá var Illimaður þar
fyrir og greip hann á lofti. Þó var hann helzt til svifaseinn
og lenti annað læri mannsins á steini og brotnaði.
>Nú á ég þig«, sagði Illimaður.
»Nei, þú átt mig ekki, því að lærið brotnaði*, sagði maðurinn.
Þeir þrættu nú um þetta um stund, en loks varð Illi-
maður að láta í minni pokann fyrir skýrum rökum mannsins,
enda hefir slíkt komið fyrir hann oftar, eftir því sem sögur
herma. En þá sagði hann:
1) Ulimaöur er færeyslit nafn á Kölska.