Sunna - 01.01.1933, Blaðsíða 27

S U N N A
123
látin snúa niður.
Þá getur þurft að
hafa hvítan pappír
miili myndarinnar
og »kalkerpappírs-
ins«, til þess að
hún sjáist. Ersíðan
dregið ofan í rnynd-
ina, eins og áður
er lýst, en nú snýr
myndin á dúknum
öfugt við frum-
myndina. _ Er það
nauðsynlegt.tilþess
að prentuðu mynd-
irnar snúi rétt.
3) Því næst er
myndin skorin út.
Það er gert með
beittum hníf. Er
tálgað uppúr dúkn-
um, þar sem myndin á að vera hvít, svo að lautirnar verða
sem svarar einum þriðja af þykkt dúksins, en dökkar línur
og fletir verða upphækkuð á mótinu. Lítur mótið út líkt og
landkort með upphleyptum fjallgörðum og hásléttum.
II.
Þegur myndarmótið er fullgert, má prenta með því svo að
segja ótakmarkaðan fjölda mynda.
Örlítið af prentsvertu er látið á glerplötu (rúðubrot) og
gúmmívalsi ýtt yfir, þangað til hann er jafnsvertur allt í kring.
Síðan er valsinn dreginn yfir myndarmótið. Svertist þá það,
sem upphækkað er af mótinu, en lautirnar haldast hreinar.
Því næst er mótinu þrýst á pappír og prentast þá myndin.
Gott er að leggja fjöl ofan á mótið. Þá má stíga ofan á, ef
ekki er hægt að þrýsta nógu fast með hendinni. Þannig er

~'~nTT1lílllfii| 111 lllliiliiiiiiniBBawwim.u^
Svafar Jóhannsson (13 ára) Austurb.skóla Rvíkur
teiknaði og skar myndina.