Sunna - 01.01.1933, Blaðsíða 15

S U N N A
111
Það er skoðun mín, að skólalífið sé aðallega undir því
komið, eða skapist að mestu leyti af því, hvernig kennarinn
er. Ef kennarinn ávinnur sér virðingu og traust hjá börnun-
um og þau finna að hann er maður, sem þau mega treysta,
þá munu börnin laðast að honum og þykja vænt um hann.
En sá maður, sem börnin bera virðingu fyrir og þykir vænt
um, hann á auðvelt með að hafa áhrif á þau. Og þegar
börnin finna, að í skólanum er ávalt reynt að glæða hið góða
og göfuga hjá þeim, þá þykir þeim vissulega mjög vænt um
skólann. En börnin þurfa Iíka að bera hlýjan hug hvert til
annars. Mér finnst t. d. að börnin ættu að hafa eitthvert sér-
stakt samstarf í sambandi við skólann. Ef það væri eitthvað,
sem þau öll hefðu áhuga á, og í sameiningu kepptust við
að koma í framkvæmd, þá mundi það efla samvinnuhug og
innilegt samkomulag milli barnanna.
Mér þykir mjög vænt um skólann minn. A hverju kvöldi
hlakka ég til að koma í hann næsta dag. Eg hlakka til þess
að fá að heyra þar margt fróðlegt og skemmtilegt. Og ég
vildi óska, að öllum börnum þætti vænt um skólann sinn, því
ég finn hve mikla þýðingu það hefir, í sambandi við það,
hvaða áhrif skólavera barnanna hefir á þau.
Svanlaug Asmundsdóttir (12 ára), Hólmavík, Slrandasýslu.
í sveitinni minni er farskóli. Hvert barn nýtur aðeins þriggja
mánaða kcnnslu. Þessi vetur er þriðji skólaveturinn minn.
Skólaslofan okkar er lítil og Iág undir loft, skólaáhöld fá og
ófullkomin. Þrátt fyrir það þykir mér innilega vænt um skól-
ann minn, kennslukonuna og skólasystkinin. Suma dagana er
veðrið svo vont, að ég get ekki gengið í skóla. Það þykir
mér mjög slæmt. Ég vildi að ég gæti gengið í skólann á
hverjum degi allt árið. Engu barni getur þótt vænna um
skólann sinn heldur en mér, þótt þeir séu stærri og glæsi-
legri. Ég hygg því, að börnunum geti þótt vænt um skólann
sinn, þó að hann hafi ekki aðra kosti en þann, að kennarinn
sé starfi sínu vaxinn og hafi lag á að gera börnunum námið
ljúft og inndælt. Ingibjörg Magnúsdóttir(\2 ára), Feigsdal, Arnarf.