Búnaðarrit - 01.01.1969, Blaðsíða 10
2
BÚNAÐAR RIT
Árið 1916 tók Pétur Ottesen við jörð og búi af föður
sínum, en á Ytra-Hólmi hafði föðurfaðir lians og nafni
einnig búið og raunar fleiri höfðingsmenn ættarinnar.
Og hér hafði hann fengið „stað til að standa á“. Pétur
var bóndi í meira en hálfa öld og allt til æfiloka, og taldi
það jafnan sæmd sína og æfilán að vera bóndi. — Sama
árið kvæntist hann eftirlifandi konu sinni, Petrínu Jóns-
dóttur frá Káraneskoti í Kjós. Það var ein mesta gæfa
þessa hamingjumanns að hljóta ágæta konu og njóta
samfylgdar hennar að leiðarlokum.
Haustið 1916 var Pétur Ottesen kjörinn á þing fyrir
Borgarfjarðarsýslu og sat óslitið á Alþingi fyrir það kjör-
dæmi til 1959, í 43 ár og lengur en nokkur maður annar,
svo sögur fari af. Hann gerðist þar brátt atkvæðamaður
og var einn af áhrifamestu mönnum þingsins meðan
hann átti þar sæti. Naut hann trausts og virðingar af and-
stæðingum sem samlierjum.
Orð fór af því, að Pétur kynnti sér þingmálin af kost-
gæfni. Lét hann fjármál og atvinnumál einkum til sín
taka og þó framar öðru málefni landbúnaðarins. En
ekkert mun lionum liafa verið heitara kappsmál en sjálf-
stæðismál þjóðarinnar og viðskipti liennar við Dani.
Vildi hann fullan skilnað við sambandsþjóðina og studdi
síðar fast og eindregið kröfuna um endurlieimt alls þess,
er íslenzkt var í vörzlum danska ríkisins og stofnana þess
og þar liafði lent á þeim öldum, sem Island laut valdi
Danmerkur. Leit liann fráleitt svo á, að verið væri að
biðja ,,gjafa“, lieldur að krefjast þess réttar, sem var
sjálfsagður og eðlilegur.
Kjörfylgi Péturs Ottesen var jafnan mjög traust. Fyrir
kom það, að hann væri sjálfkjörinn, en löngum sóttu
þó andstæðingar fast að honuni. Hvað eftir annað var
stefnt gegn honum mikilhæfum úrvalsmönnum, sem
liefðu sómt sér með prýði á Alþingi, en svo var fylgið
öruggt, að jafnvel þegar tveir flokkar sameinuðust gegn
honum og talið var, að flokksfylgið myndi ekki duga,