Búnaðarrit - 01.01.1969, Síða 162
152
BUNAÐARRIT
las mikið, eftir því sem tími vannst til, stálminnugur
og margfróður, enda frábær námsmaður í skóla lífsins.
Hann var bóndi af lífi og sál, þótt liin umsvifamiklu
þjóðmálastörf skákuðu bonum langtímum saman frá
bústörfum. Hann var atbafnasamur bóndi og því meir,
sem á ævina leið og fylgdist af lifandi áliuga með tækni-
legum framförum og umbótum sonar síns. Á Alþingi
var liann í hópi þeirra, er þingskörungar kallast, mál-
snjall í bezta lagi og sótti og varði mál sitt af kappi.
Hafði jafnan fastmótaðar skoðanir og fylgdi þeim fram
af festu, þótti nokkuð íbaldssamur fyrr á árum, en því
lengra sem leið á ævina, víkkaði sjónarsvið hans og var
því á efri árum í hópi hinna bjartsýnustu og víðsýnustu
manna. Óx þá líka mildi hans og samúð og vilji til
samstarfs um farsæla lausn mála, þótt skoðananninar
gætti. Hann var vitur maður og góðgjam, vfirlætislaus svo
af bar, sóttist ekki eftir mannvirðingum, liafnaði tignar-
stöðum, sem bonum buðust, svo sem ráðherradómi og
alþingisforsetastarfi, sem bann hefði livort tveggja leyst
af bendi með rnesta sóma.
Hann var vaxandi maður til leiðarloka.
Pétur Ottesen var kvæntur Petrínu Helgu Jónsdóttur
frá Káraneskoti í Kjós, og lifðu þau saman í farsælu
lijónabandi í 52% ár.
Hann andaðist 16. desember sl.
Allir viðstaddir vottuðu binum látnu virðingu sína
með því að rísa úr sætum. Því næst ræddi forseti um
hin mörgu vandamál, er landbúnaðurinn liefur orðið
að glíma við á síðastliðnu ári, og þetta Búnaðarþing
muni taka til meðferðar, og sagði síðan þetta 51. Bún-
aðarþing sett.
Landbúnaðarráðberra, Ingólfur Jónsson, ávarpaði því
næst Búnaðarþingið og bar í lok ræðu sinnar þá ósk
fram, að störf þess mættu verða farsæl og góð fyrir
bændastéttina og þjóðina í Iieild.
Forseti þakkaði ávarpið.