Búnaðarrit - 01.01.1969, Blaðsíða 23

KRISTJÁN KARLSSON
13
lagið lionum var að leiða þá til að leysa sjálfa vanda sinn,
er liann beindi til þeirra óþægilegum spnmingum í próf-
um. Augljóst var, að liann liafði kennt nemendum að
hugsa. Aðalkennslugrein lians var jarðræktarfræði. Var
lnm kjörsvið lians. Einnig kenndi liann eðlisfræði og
liagfræði, ásamt bókfærslu.
Þess verður að geta í sambandi við búreksturinn á
Hólum í tíð Kristjáns, að ráðsmaður og verkstjóri á bú-
inu var lengst af Sigurður bróðir lians. Stóð bann ágæt-
lega í stöðu sinni, harðduglegur, liagsýnn og skylduræk-
inn geðprýðismaður. Var samstarf þeirra bræðra bið
ágætasta. Hvarf Sigurður ekki frá Hóluin fyrr en 1955, er
hann fluttist til Akureyrar.
Sótt var fram lil markvissra kynbóta alls búfjárins og
fóðrað jafnan til fyllstu afurða. Iley voru ætíð næg og
oftast fyrningar í stórum stíl. Var föst regla þeirra
bræðra að gæta um allt liins mesta öryggis. Það eitt
skyggði á, sem þeim var óviðráðanlegt, að garnaveiki
(Karakúlpest) herjaði sauðféð liarkalega frá byrjun.
Lélti lienni ekki fyrr en tvisvar höfðu farið fram fjár-
skipti, 1940 og 1949.
Þá var einnig sótt fram í aukinni túnrækt og auknum
vélakosti eftir kröfum tímans. Á fyrstu missirum Krist-
jáns voru miklar endurbætur gerðar á skólahúsinu. Var
bann jafnan lífið og sálin í öllum framkvæmdum, fyrstur
til starfa og síðaslur frá störfum. Gleymdi hann ætíð tím-
anum vegna áhuga síns.
Löngu fyrr en Kristján kom í Hóla, bafði verið gerð
áætlun um að reisa þar vatnsknúða rafstöð. Skyldi taka
vatnið í Víðinesá og reisa stöðina á Kollugerði, skammt
norðan við túnið. Var þetta svo langt á veg komið, að
skurður liafði verið grafinn upp melana úr laut þeirri,
sem er ofan við Kollugerði, norður og upp í Víðinesá.
Heljarmikill fyrirlileðslugarður bafði verið hlaðinn
neðst í lautinni til þess að mynda uppistöðu. Var þá
horfið frá þessari framkvæmd, áður en meira var að gert,