Búnaðarrit - 01.01.1948, Page 89
BÚNAÐARRIT
83
Hornóttu hrútarnir þar eru yfirleitt illa gerðir, þunn-
■vaxnir og með mjög óræktarlegu fjárbragði. En þrátt
fyrir hinn sundurleita hóp að vestan, eru þó þessir
lirútar yfirleitt ekki of kviðmiklir, en nokkuð bak-
holdagóðir. En ullin á þeim er yfirleitt mjög illhæru-
nrikil og þellítil. Austan fljótsins er þingeyskt fé
líkt því sem áður var, en er þó ullarverra nú, sund-
Rrleitara í fjárbragði og ber meira með sér vaxtar-
lýti, heldur en féð sem drepið var, eða í fáum orðum
sagt, er yfirleitt óræktarlegra. Þyngd fullorðinna
hrúta er minni. Yfirleitt vantar þetta fé meira sam-
ræmi í fjárbragði heldur en áður var, betra vaxtarlag,
hetra bak og betri ull og svo ber engu minna á því
að hrútarnir séu of kviðmiklir. En þetta allt má laga
ef vel er á haldið. Vestan fljótsins mun féð yfirleitt
ííefa meiri kjötprósentu en austan, af því það jafnar
sig með minni lcvið en meiri bakhold. En bezta þing-
«yska féð mun þó verða afurðarmeira, en það bezta
oð vestan.
Á þessum sýningum var veturgömlum hrútum og
oldri veitt I. og II. verðlaun, í þriðja flokki voru not-
hæfir hrútar, sem engin verðlaun fengu og í fjórða
flokk komu þeir, sem ónothæfir voru. Lambhrútar
voru aðgreindir í tvennt, nothæfa og ónothæfa
hrúta. Búnaðarsambandið veitti 10 krónur í fyrstu
°g 5 krónur í önnur verðlaun, en búnaðarfélögin
veittu jafnmikið á móti. Auk þessa veitti búnaðar-
sambandið 25 króna verðlaun bezta hrútnum á hverri
sýningu. Yfirleitt var hrútunum haldið til verðlauna-
flokkanna af því þeir voru svo fáir og líka til þess
gefa sýningunum byr í seglin. En eins má upp-
'ýsa og skilgreina sýningarhlutverkin fyrir því og'
voita nauðsynlegar leiðbeiningar á hverri sýningu.
Alls voru sýndir 150 hrútar eldri en veturgamlir.
Áf þeim hlutu 42 I. v., 56 II. v., 35 hlutu meðmæli
en 17 var kastað. 166 veturgamlir hrútar voru sýndir,