Búnaðarrit - 01.01.1948, Page 100
94
BÚNAÐARRIT
gott. Það væri tvímælalaust hægt að bæta vaxtarlag
þess og holdsöfnunarmöguleika meira en gert hefði
verið til þessa. í sama streng tóku ráðunautar Svía og
Norðmanna og sögðu þeir báðir, að fé af landrasanum
fjölgaði á seinni árum í Noregi og Svíþjóð á kostnað
annarra kynja. Undirritaður kvað ekki mikla reynslu
fyrir hendi á íslandi um kosti brezkra kynja, en sú
litla reynsla, sem fengizt hefði hér með ræktun Border
Leicesterfjár væri á engan liátt afgerandi og mjög
vafasamt væri að hagur væri að því að rækta önnur
fjárkyn á íslandi en gamla íslenzka féð. Finnski
ráðunauturinn benti í lolt umræðnanna á, að það væri
Iiægt að kynbæta hið innfædda Norðurlandafé á hvern
hátt, sem óskað væri eftir, og ná undraverðum árangri
með ólík afbrigði, því þetta fjárkyn væri enn lítt mót-
að með tilliti til ýmsra verðmætra eiginleika saman-
horið við ýmis kyn, sem ræktuð hefðu verið ein-
hliða mjög lengi, en það byggi yfir ótrúlega dýrmætum
eiginleikum, sem þyrfti sumpart að sameina en sum-
part að aðskilja með úrvali og ræktun og festa kost-
ina í kyni jafnframt því, sem ókostunum væri útrýmt.
í lok fundarins að Herröka var eftirfarandi ályktun
borin fram af ríkisráðunaut Svía í sauðfjárrækt og
samþykkt og undirrituð af öllum viðstöddum:
„Við undirritaðir, sem erum ráðunautar í sauðfjár-
rækt á Norðurlöndum, höfum komið saman á fund til
að læra af íæynslu hvers annars og ræða um möguleika
þess, að samræma störfin, eftir þvi sem við verður kom-
ið, t. d. ættbókarfærslu og hvernig liaga skuli skýrslu-
haldi um afurðagetu einstaklinganna.
Við lítum svo á, að sauðfjárræktin sé höfð útundan
af stjórnarvöldunum og ýmsum samtökum á Norður-
löndunum. Sauðfjárræktin á þvi erfiðara uppdráttar
en ástæða væri til, miðað við gildi hennar.