Heilbrigðismál - 01.03.1980, Side 6
Nr. 184. 24. mars 1980.
REGLUGERÐ
um greiðsiur sjúkratrygRðra á scrfræðilæknishjálp,
rannsóknum «g röntgengreiningu.
1. «r.
Greiðslur samlagsmanna l'yrir sérl'ræðilæknishjajp, rannsóknir og röntgengrein-
ingu, sem iim ræðir í 48. gr. laga nr. (»7/1971, skal vera sein hcr segir:
1. Samlagsmaður skal greiða kr. 2 700 l'yrir hverja koimi til sérfræðings.
2. Samlagsmaður skal greiða fyrstu 2 700 kr. hvorrar rannsóknar hjá rannsókna-
slofu eða sérfræðingi.
8. Samlagsmaður skal greiða fyrstu 2 700 kr. af kostnaði við hverja röntgengreiningu.
Elli- og örorkulífeyrisþegar skulu greiða hálft gjald |». e. a. s. kr. 1 850 í hvert
skipli.
2. gr.
Allar greiðslur, sem um gctur í 1. gr., skulu dragast frá umsömdu eða ákveðnu
heildarverði á læknishjálp, rannsóknum og rönlgengreiningu, þegar reikningur er
gerður til sjúkrasamlags fyrir þessa þælti.
8. gr.
Heglugerð |»essi er sett ineð heimild í 48. gr. laga nr. 67/1971 uni almannatrygg-
íngar til að öðlsisl gildi 1. april 1980. Jafnframt fellur úr gildi reglugerð nr. 162/1979
með siima heili.
IféilbrigOis- og triiq<iinqnmnlnráfínnriiliff 2í. nwrs 19H0.
Svavar Gestsson.
Páll Siqurfisson.
24. mars 1980. Nr. 185.
REGLUGERÐ
um breyting á reglugerð um greiðslur almannatrygginga
á lyfjakostnaði nr. 289/1978.
1. gr.
8. gr. reglugerðarinnnr orðist svo:
Af öðrum lyfjakostnaði en um gelur í 2. gr. er grciðslutilhögun svo sem hér
greinir:
1. Fyrir hverja afgreiðslu (ordination) samkvíemt lyfjaverðskrá I og af innlendum
sérlyfjum greiðir samlíigsmnðui í'yrstu 1 000.- krónurnar, en sjúkrasamlagið
það sein á vantar á fullt verð.
2. Fyrir liverja afgre'.ðslu (ordination) samkvæmt lyfjaverðskrá 11 (erlend sér-
lyf) greiðir s.amlagsmaður fyrstu 2 700. krónurnar, en sjúkrasamlagið það
sem á vantar á fullt verð.
Rlli- og örorkulífeyrisþegar skttlu greið.t hálft gjald, þ. c. kr. 500.— og kr. 1 850.
fyrir hverja afgreiðslu.
Sé heildarverð viðkomandi lyfs jafnt eða lægra cn þau niörk, er um getur i
þessari grein, greiðir samlagsmaður það verð.
2. gr.
Heglugerð þessi er sett samkvæmt heimild i 48. gr. laga um alinannatryggingar
nr. 67/1971, shr. lög um hreyting á | eim lögum nr. 62 21. maí 1974 og nr. 95 81. des-
cmher 1975 og öðlast gildi 1. apríl 1980. Jafnframt fellur úr gildi reglugerð nr. 494/1979
um breyting á reglugerð um greiðslur almannalrygginga á lyfjakostnaði nr. 289/1978.
Heilbrigðis- ng tri/ggingamálaráOnnci/tifi 24. mars 1ÍI80.
Svavar Gestsson.
Páll Sigurfisson.
24. mars 1980. ' Nr. 186.
REGLUGERÐ
um greiðslur sjúkratryggðra til samlagslækna.
1. gr.
Samlagsinenn í sjúkrasumlögum skulu greiða samlagslækni sinum, eða lækni,
er i hans stað kann að koma, samkvæmt samningum hlutaðeigandi samlags kr.
6(K).00 fyrir hvert viðtal á lækningastofu og kr. 1 200.00 fyrir hverja vitjun læknis
til sjúklings.
I>ar sem samið er uin greiðslu læknishjálpar fyrir hvert unnið verk dregst þetta
gjald frá umsönidu gjaldi fvrir viðtöl og vitjanir.
2. gr.
Heglugerð þessi cr sett samkvænit heimild í 48. gr. laga um ahnannatryggingar
nr. 67/1971 til að öðlast gildi I. apríl 1980.
Hrilbrigöis- og trt/ggingamálaráfiiinci/tifi 24. mars 1080.
Svavar Gestsson. _____
Páll Sigurfisson.
Heilbrigðis- og tryggingaráðherra
hefur gefið út nýjar reglugerðir um
þátttöku samlagsmanna í greiðslu
fyrir læknishjálp og lyf. Þar er tekið
upp það nýmæli að elli- og örorku-
lífeyrisþegum er gert léttara en öðr-
um að nota þessa þjónustu.
þessu sviði, marktæka stefnu sem
kjósendur þeirra þekkja, er hætt
við því að málaflokkurinn verði
fórnarlamb hentistefnunnar, tak-
markaðra þrýstihópa og hreppa-
sjónarmiða, heildarsýn verði borin
ofurliði af smámunasemi. lágkúran
taki við þar sem brýnast er að yfir-
sýnin sé hvað skörpust.
í málefnasamningi núverandi
ríkisstjórnareru ekki ítarleg ákvæði
um heilbrigðismál. í slíkum samn-
ingum hefur yfirleitt ekki verið
mikið um heilbrigðismál rætt,
annað hvort hefur þar verið sára-
lítið eða þá svo almennt að skipti
engu máli, eða þá alls ekki neitt. I
þessum málefnasamningum hefur
hins vegar iðulega verið fjallað um
tryggingamálin, t. d. elli- og ör-
orkulífeyri og ýmsa aðra þætti
tryggingamála. Þannig er þessu
einnig varið í málefnasamningi
þeirrar ríkisstjórnar sem nú starfar.
Þar er drepið nokkuð á trygginga-
málin, bæði að því er varðar elli- og
örorkulífeyri og að því er varðar
endurskoðun laganna um al-
mannatryggingar.
Ég held hins vegar að ástæðan til
þess að ekki er margt í málefna-
samningnum um stefnumótun í
heilbrigðismálum sé ekki sú að
höfundar stjórnarsáttmálans telji
ástandið í þessum efnum viðun-
andi og lítilla breytinga þörf. Ég
held að skýringarinnar sé fyrst og
fremst að leita í því að stjórnmála-
flokkarnir hafa orðið æ uppteknari
við hin svokölluðu efnahagsmál
sem eru síðan niðursoðin í svoköll-
uð vísitölumál og dagleg umræða
flokkanna út á við og inn á við snýst
um þessi mál, en stórum mála-
flokkum, eins og t. d. heilbrigðis-
málum, er ýtt til hliðar.
6 Fréttabréf um HEILBRIGÐISMÁL 1/1979