Heilbrigðismál - 01.09.1985, Blaðsíða 17

gerðar á kvennadeild Landspítalans
(75%), en næst koma Sjúkrahúsið á
Akranesi (10%) og Fjórðungs-
sjúkrahúsið á Akureyri (8%). í lang-
flestum tilvikum hefur konan gengið
með í 12 vikur eða skemur.
Tvær aðferðir hafa verið algeng-
astar við framkvæmd fóstureyðinga,
útskaf og sogskaf, en þær voru not-
aðar í 96% tilvika árin 1976—81. Á
þessu tímabili lágu flestar kvenn-
anna á sjúkrahúsi í tvo til fjóra daga,
en með tilkomu dagdeildar kvenna-
deildar Landspftalans er orðið al-
gengast að konurnar fái að fara heim
samdægurs.
Hin mikla fjölgun fóstureyðinga á
undanförnum árum og sú staðreynd
að í mörgum tilvikum voru getnaðar-
varnir ekki notaðar, gefur tilefni til
að álykta að átaks sé þörf í fræðslu.
Verði það gert er hugsanlegt að að-
gerðunum fari að fækka, eins og
gerst hefur á hinum Norðurland-
anna.
Tilvitnanir:
1. Lög um ráögjöf og fræðslu varðandi
kynlíf og barncignir og um fósturcyðingar og
ófrjóscmisaðgcrðir. nr. 25/1975.
2. Guðrún Sigríður Vilhjálmsdóttir: Fóst-
urcyðingar 1976-1983. Hclstu brcytingar í
kjölfar laga nr. 25/1975. Hcilbrigðisskýrslur,
fylgirit 1985 nr. 2. Landlækniscmbættið,
Rcykjavík, scptcmbcr 1985.
3. Könnun á gildismati og mannlegum
viðhorfum íslcndinga. Hagvangur nóvcm-
bcr 1984.
4. Fósturcyðingar og ófrjóscmisaðgerðir.
Rit hcilbrigðis- og tryggingamálaráðu-
neytisins 4/1973.
Guðrún Sigríður Vilhjálmsdóttir er
Þjóðfélagsfræðingur að mennt. Hún
hefur að undanfömu unnið hjá Land-
læknisembættinu.