Samtíðin - 01.09.1934, Blaðsíða 11

Hversu margar mæður mega
ekki horfa á eftir sonum sin-
um í vissan dauða á vígvell-
inum, ef ófrið ber'að höndum.
Eiga það svo að verða ör-
lög þín að vcrða rekinn út
á vígvöllinn og falla þar
fyrír eiturgasi eða öðrum
morðtækjum?
lofti, sem svo mjög- er lögð á-
liersla á í hernaðartækninni. Þá
voru þar flugvélafallbyssur af
fullkomnustu gerð.
Varnartækin eru aftur á móti
ljóskastarar og fallbyssur, sem
beint er upp í loftið, og loftheld-
ir kjallarar. Það er blátt áfram
hryllilegt að sjá þessa kjallara,
sem ætlaðir eru til vamar. Þeir
eru grafnir djúpt ofan í jörðina
og ekkert dagsljós eða loft,
nema það sé sótthreinsað, má
komast þama niður. Það er voða-
legt að hugsa sér, að þurfa að
lifa undir slíkum kringumstæð-
um. En slíkt ástand er hugsan-
legt, ekki á morgun, heldur jafn-
vel í dag, segir Mussolini. Hve-
nær kemur sá dagur? Vonandi
aldrei. En það er von sem ekki
rætist. Gl. R.
9