Samtíðin - 01.03.1940, Page 14

10
SAMTÍÐIN
EDWIN BAIRD:
SKULDASKIL-s™,»g,
TIM McGUFFY hrossatamninga-
maður rétti Karli Guilfoyle
veitingamanni 100 sterlingspunda
ávísun yfir drykkjarsöluborðið og'
mælti:
— Geymdu þessa ávísun fyrir mig,
Kalli. Ég skal segja þér seinna,
hvernig á henni stendur, en nú verð
ég að flýta mér, svo ég nái í lest-
ina, sem fer klukkan tíu.
I sömu andránni og McGuffy
skaust út úr dyrunum, vatt Jakoh
Saxonstein ritstjóri sér inn í veit-
ingastofuna.
— Mér þykir sannarlega leilt að
þurfa að rukka þig um þessa pen-
inga, sem ég á lijá þér, sagði hann
við veitingamanninn.
— Og það, sem verra er, Jakob:
Ég er alveg skítblanluir eins og
stendur! svaraði veitingamaðurinn.
— En sjáðu nú til, Karl. Hlust-
aðu nú á það, sem ég' ætla að segja.
Ég hlátt áfram verð að fá þessa
peninga. Sullivan bíður eftir mér i
skrifstofunni minni, og þú ættir nú
að þekkja liann Sullivan. Ég skulda
honum 100 sterlingspund, og ég lof-
aði honum -—
— Já, fjandinn hirði ótætið hann
Sullivan!
— En heyrðu nú, Karl! Hann get-
ur stöðvað úlgáfu blaðsins fyrir
mér. Ég sé, að þú þekkir ekki hann
Sullivan. Og ég lofaði honum upp
á mina æru og trú —
Karl veitingamaður virti fyrir sér
ávísunina, sem McGuffy liafði beð-
ið hann fyrir. Hún var stiluð á
McGuffy sjálfan, og hann hafði
skrifað nafnið sitt á hakið á henni.
Veitingamaðurinn greip símtólið og
hringdi:
— Er það Montrose? . .. Þetta er
Karl. — Heyrðu Montrose, heldurðu,
að þú gætir nú ekki horgað mér
þessi 100 pund, sem ég á hjá þér
. . . Agætt. Þakka þér fyrir, Mont-
rose.
Karl sneri sér að Jakobi:
—Ég hefði nú ekki átt að gera
þetta, Jakoh, en ég hýst ekki við,
að það komi að sök. Hérna er á-
vísun, sem hann Tim McGuffy af-
henti mér rétl áðan.
Jakob varð himinlifandi og sagði,
að hver ávísun, sem kæmi frá
McGuffy væri sér gulls ígildi.
— Hann skildi liana eftir lijá mér,
h’élt Karl áfram, — til þess að hún
væri vel geymd. Sennilega hefur
hann gert það, vegna þess að hann
var búinn að skrifa nafnið sitt á
bakið á henni. Fyrir bragðið er á-
vísunin seljanleg. Nú ætla ég að
árita hana líka, og svo getur þú
sell hana. Þegar McGuffy kemur að
vitja um hana, borga ég lionum
þessi 100 sterlingspund í seðlum. Að
svo mæltu skrifaði Karl nafnið sitt
aftan á ávísunina, fyrir neðan nafn