Samtíðin - 01.03.1940, Blaðsíða 20

16
SAMTÍÐIN
möguleikar til ódýrari kartöflu-
framleiðslu og stórum bættrar tún-
ræktar.
2) Framleiðsla korns er mjög
þýðingarmikil hér á landi, og eftir
tilraunum og stórfeldari ræktun
undanfarinna ára að dæma, virð-
'ist í flestum árum vera liægt að
rækta hér litsæðiskorn lil kornrækt-
ar og grænfóðurs, mest alt eða alt
korn, sem þarf til hænsnafóðurs,
bygg lil mölunar handa kúm, svín-
um o. s. frv., og Iiafra til hafra-
mjölsgerðar til manneldis.
Að sjálfsögðu á það alllaugt i
land, að ræklað verði liér korn til
ofangreindra þarfa, en það er
möguleiki, sem hiður íslenskra
hænda. Og eftir minni reynslu að
dæma, er hér ekki um neina fjár-
hagslega áhættu að ræða, því að
enda þótt ég hafi að mestu leyti
haft kornyrkju mina til þessa i ný-
hrotnu óræktarlándi og uppskera
liafi því ekki orðið eins mikil og
vænta má, þegar um ræktað akur-
lendi er að ræða, þá hefir samt upp-
skeran af kornökrunum — liorn og
hálmur — gert betur en horgað all-
an tilkostnað við ræktunina, en auk
þess hefir jarðvegur akurlendisins
batnað, og eru það aukin verðmæti
fyrir áhrif ræktunarinnar.
En öllum þeim, sem vilja hefja
kornrækt, vil ég ráðleggja að byrja
í smáum stíl. Margt af kornræktar-
störfunum eru ný og óþekt vinnu-
hrögð og því smærri, sem fyrstu
verkefnin eru, þeim mun minni
hætta er á mistökum.
Vonandi fjölgar þeim bændum á
næstu árum, sem vilja taka þátt i
þessari nýju og þýðingarmiklu
framleiðslu. Og þó að vantrúin á
kornræktina sé enn almenn meðal
íslendinga, verður hún að víkja
fyrir veruleikanum, og hest verður
húu kveðin niður með því, að allir,
sem kornrækt stunda, vandi til
hennar svo sem verða má. Mun þess
þá varla mjög langt að bíða, að
dálitinn akur megi sjá á hverjum
hæ í hinum veðursælli sveitum
landsins, sem árlega stækkar eftir
því, sem þekking bænda á korn-
ræktinni evkst, samfara ankinni
reynslu.
IV/TAÐUR EINN í New Mexieo,
1V± Victor Larsen að nafni, hefir
valdið læknunnm þar í landi miklum
heilahrotum. Svo er mál með vexti,
að í hvert skipti, sem kona Larsens
þessa eignast harn, verður hann
sköllóttur. Þegar ekkert er um að
vera á heimilinu, er Larsen hins veg-
ar manna hárprúðastur. En það er
eins og við manninn mælt, að ef hon-
um fæðist barn, missir hann skyndi-
lega mestalt hárið. Sú er þó bót í
máli, að þegar harnið er orðið nokk-
urra vikna, tekur hárið aftur að
vaxa.
Larsen á nú orðið f jögur börn, og
hefir ])ar af leiðandi fjórum sinnum
orðið hersköllóttur. Læknarnir
standa undrandi gagnvart þessu fyr-
irbrigði.
• Munið verðlaun Samtíðarinnar, sem
getið var í síðasta hefti. Vinnið til
þeirra með því að útvega ritinu skil-
vísa áskrifendur.