Samtíðin - 01.04.1941, Blaðsíða 26

22
SAMTIÐIN
manna og réttindum, þeim, er áunn-
izt höfðu í baráttu þeirra.
Ef styrjöldin við Þjóðverja hefði
komizt í algleyming í september
1939, mundi friðarþrá Frakka hins
vegar vafalaust liafa kafnað af völd-
um stríðsæsingar. En þegar ekkert
gerðist mánuðum saman, snerist hún
upp i fullkomið andvaraleysi, sem
aftur breyttist í öngþveiti og ráð-
leysi, er Ilitler lét loks til skarar
skríða og réðst á Frakkland síðast-
liðið vor. Frakkar Iiöfðu lifað i
þeirri trú, að Maginot-línan væri ó-
vinnandi og að Þjóðverjar mundu
falla miljónum saman frammi fyrir
virkjum hennar, ef þeir dirfðust að
hefja sókn á þau. Blöð Daladiers
þreyttust aldrei á að predika alþýðu
manna þá skoðun, að Maginot-línau
yrði ekki rofin. Á liitt var síður
minnzt, að þessi fræga brjóstvöirn
Frakklands var alls ekki nógu löng.
Hún náði ekki inn á landamæri
Frakklands og Belgíu. Það er sagt,
að ein af meginástæðunum fyrir þvi,
að Hore-Belisha, hermálaráðherra
Breta, sagði af sér, hafi einmitt verið
sú, að hann hafði hakað sér óvild
Gamelins vegna sífelldra fyrirspurna
um það, hvernig Frakkar ætluðu að
verja norðurlandamæri sín.
HINN AMEBÍSKI ritsljóri lýkur
grein sinni á þessa leið: Glappa-
skot frakkneskra stjórnmálamanna
og yfiríherstjórnar í þessu stríði eru
gersamlega óverjandi. Þar var allt á
eina bókina lært. Bosknir menn, sem
talið var, að hefðu bardaga-reynslu
frá síðustu heimsstyrjöld, voru send-
ir í eldinn, en samtímis fengu menn
Hafnarhúsið
Sími 5980
Símnefni: Brakun
Theodor Jakobsson
skipamiðlari
að hafa eigur yðar
aldrei óvátryggðar.
Leitið upplýsinga um verð hjá
Nordisk
Brandforsikring
Yesturgötu 7. — Reykjavík
Sími 3569. -- Box 1013