Samtíðin - 01.02.1942, Qupperneq 9

SAMTlÐIN
5
okkar og annars staðar á Norður-
löndum.
í amerísku háskólunum má læra
svo að segja alll milli himins og
jarðar. Þætti sumt af því sjálfsagt
síður en svo vísindalegt eða „akadem-
iskt“ i Evrópu, t. d. líksmurning og
hótelrekstur. Tvo kosti tel ég þó, að
beztu amerísku háskólarnir hafi fram,
yfir ])á sænsku: 1) Meiri kennslu-
krafta og meira úrval viðfangsefna
innan einstakra námsgreina. 2) Mildu
nánara samstarf milli prófessora og
þeirra stúdenta, sem langt eru komn-
ir með nám silt.
—Hvaða ameríska háskóla finnst
þér, að íslenzkir stúdentar ætlu eink-
um að sækja?
— Það fer nokkuð eftir því, hvað
þeir ætla að leggja stund á. Háskól-
arnir hér veslra eru taldir misjafn-
lega góðir í ýmsum sérgreinum.
Kunnustu og mest virtu háskólarnir,
eins og Harvard, Yale, Princeton,
Colomhia og Cornell, krefjast allir
hárra skólagjalda, eða um 400 doll-
ara á ári. Hins vegar eru skólagjöld-
in miklu lægri i rikisháskólunum, t.
d. Minnesota-, Wisconsin- og Mich-
iganháskólum, eða um 150—200 doll-
arar árlega. Og margir þeirra skóla
þykja ágætar menntastofnanir. Þar
sem kostnaðarmismunurinn miðast
oft við nafn skólanna eitþtel ég sjálf-
sagt fyrir íslenzka stúdenta að leita
til ríkisháskólanna, a. m. k. fvrstu ár-
in. Dvalr.rkostnaður í mið- og vest-
urríkjunum er lika allmiklu lægri
en í austurríkjunum.
— Ilvað er tilt um Minnesotahá-
skólann og nám þitt þar?
— Ég tók „Bachelor of Arts“ gráðu
við þann háskóla s. 1. vor og les þar
nú undir „Master of Arts“ próf, sem
er einna líkast kandídatsprófi á Norð-
urlöndum. Minnesotaháskólinn er
næststærsti háskóli Bandaríkjanna.
Þar eru skráðir um 15.000 stúdentar,
og starfa þar 1000 kennarar. Fjár-
lög háskólans eru næstum því fimm
sinnum hærri en fjárlög islenzka rík-
isins! Margir Yestur-íslendingar, m.
a. öll sex hörn Gunnars Björnssonar,
form. ríkisskattanefndarinnar í
Minnesola, hafa útskrifazt úr þess-
um skóla. Við landar, sem á eftir
komum, njótum svo góðs af þeim
góða orðstír, sem Vestur-íslendingar
liafa getið sér þar.
—- Ilvers konar félagsskap hafa
stúdentar vestra með sér?
— Slúdentafélögin þar mega heita
óteljandi, allt frá „Hitch-hikers Club“
— fyrir stráka, sem spara sér stræt-
isvagnafargjöld með því að fá að
sitja í annarra manna bilum — og til
hálfsofandi pólitískra félaga. „Frater-
nitv“ fyrir pilta og „sorority“ fyrir
stúlkur eru aðallega klúhbár fyrir
ríkra manna hörn, sem stundum
ganga í háskóla lil að leita að ýmsu
öðru en menntun og menningu. Mjög
algengt er, að stúdentar hér vestra
vinni fyrir sér, meðan þeir ganga í
skóla með því að þvo diska, bera á
horð og annast hreingerningar.
Eitt smeiginlegt áhugamál eiga all-
ir ameriskir stúdentar sér, jafnt háir
sem lágir, ríkir sem snauðir, lær-
dómsmenn sem skussar, en það er
taumlaus áhugi á knattspyrnu. Ame-
ríski fótholtaleikurinn á furðu lílið
skylt við knattspyrnuna okkar, held-
ur likist hann miklu fremur eins lcon-