Samtíðin - 01.10.1944, Blaðsíða 11

SAMTlÐIN
7
sönnur á, hverjar séu orsakirnar,
lialda áfram aö rejma að lækna sjúk-
dómseinkennin, en hirða ekki um
orsakir þeirra. Hin útbreidda og al-
genga tannveiki er gott dæmi um
lirörnunarsjúkdóma ogþó einnþeirra,
sem meinminnstan má kalla. Hvern-
ig er herjað á þenna sjúkdóm? Með
tannburstun, tannpasta, tannfyllingu,
tanndrætti og smiði gervilanna. Öll-
um má vera ljóst, að með þessum
aðgerðum er ekkert verulegt gert
til þess að koma i veg fyrir áfram-
haldandi vöxt og viðgang þessa sjúk-
dóms. Hin sanna sjúkdómsorsök er
sú, að þeim blóðstraumi, sem hver
samdráttur hjartans rekur upp eftir
rótum tannanna, er ávant um ein-
hver fleiri eða færri efni, sem þarf
lil byggingar sterkra tanna, samfara
því, að matreiðslunni er þann veg
háttað, að tennurnar í nútiðarmönn-
um fá ekki nægilegt starf. Það er
með öðrum orðum matarval og mat-
reiðsla, sem veldur þessum hrörnun-
arkvilla. Eitt er þó enn þá ekki tekið
til greina, þegar um tannveiki er að
ræða: Þegar eitt liffæri hrörnar af
völdum vaneldis, svipaðs þvi, sem
tanneyðing stafar af, verða öll
liffæri fyrir nokkurri hrörnun, þótt
ekki sé svo áberandi. Tannsjúkdóm-
ar eru sýnilegur vottur hinna ósýni-
legu sjúkdómsbreytinga, sem van-
eldi veldur í öllum líkama manna.
Vér vitum, að tregar hægðir eru einn
hinn algengasti kvilli meðal menn-
ingarþjóðanna og stafar af svipuð-
um orsökum og tanneyðingin. A
þenna kvilla er herjað með hægða-
pillum, án alls læknandi árangurs þó,
aðeins stundar bata. Lyfin gera þenna
kvilla verri en hann áður var og
langvinnari og oft torlæknanlegri.
Þessi kvilli veldur innýflasigi og því,
að fæðan rotnar i þörmunum. Þau
eiturefni, sem rotnun veldur, berast
um allan líkamann og menga alla
næringu hans. Þetla verður svo ný
uppspretta til vaneldis og hrörnunar.
Tregar liægðir liafa verið kallað-
ar sjúkdómur sjúkdómanna.
A síðari áratugum er orðin al-
geng bólga í slímhúðinni í bcinholum
anditsbeinanna, kinna, ennis og nef-
göngum.
Þessi slímhúðarþroti er skafinn
burtu.
Þessi sjúkdómur er tiltölulega nýr.
Þessi aðgerð verður aðeins sjiilc-
dómseinkennalækning. Orsökin held-
ur áfram sínu skemmdarstarfi i öll-
um slímhúðum um allan líkamann.
Botnlangiim er skorinn úr fólki,
þegar hann er orðinn hættulegur
fyrir lífið. Sama er að segja um
magasárin. Báðir þessir sjúkdómar
stafa af röngu eldi. Ekkert er gert til
þess að ráða hót á þvi. Þótt skui’ðað-
gerð takist vel, er ekki gert við or-
sökunum. Svipuð þessu er meðferð-
in á sjúkdómi í skjaldkirtli. Þessar
aðgerðir snerta ekki orsakir þessara
alvarlegu sjúkdóma. Lyfjalækning
við öðrum sjúkdómum, jafnvel vita-
mínsprautur koma ekki að haldi:
Allt kemur það að litlu gagni, sem
lækning. Þarna skilur leiðir með
náttúrulækningu og allopathiskri
lækningu. Náttúrulæknir beitir allri
sinni athygli fyrst og fremst að or-
sökum og fundi þeirra og styðst þar
við rannsóknir og niðurstöður mann-
eldis- og lífeðlisfræðinga, svo sem