Samtíðin - 01.10.1944, Blaðsíða 12

8
SAMTÍÐIN
þeirra Robert Mc. Carrison, Alexis
Carrel, Bircher Benner, Kellogg,
Hindhede o. fl.
Þessir menn allir hafa komizt að
þeirri niðurstö'ðu, að það sé hrot á
lögmáli lífsins og óhlýðni við reglur
þess, sem eigi sölc á hrörnunarsjúk-
dómum þessum, sem ég liefi talið
upp af handaliófi, og flestum eða öll-
um öðrum. Sjúkdómar eru háðir lög-
máli orsaka og afleiðinga. Sé orsök-
um útrýmt, hverfa verkanirnar, og
forsjón lífsins sér þá um, að allt, sem
úr lagi hefur faríð, komist i rétt horf
og jafnvægið komist í lag aftur. Þar
með er fullri lieilljrigði rudd hraut
til fullra vfirrráða i líkamanum, full-
kominnar heilhrigði og samræmis.
Til þess að heilbrigði varðveitist,
þarf likaminn að fá fullnægingu
allra sinna þarfa. En þar er næring-
in veigamesti þátturinn. En næring-
in verður fyrst og fremst að vera
náttúrleg, og að mestu leyti lifandi
fæða, hlaðin þeirri orku, senr jurt-
irnar fanga úr sólarljósinu og dýrin
ná aftur úr jurtunum.
Meðal menningarþjóðanna má tala
um tvenns konar heilsufar. Annað er
fullkomin heilhrigði. Það er sú heil-
brigði, sem gerir menn lílið verk-
næma fyrir þrevtu og þrekraunum,
og einnig að mestu leyti ónæma fyrir
afsýkjandi sóttum. Þessi heilbrigði
er mest undir því komin, að blóðið
og vessar líkamans séu sem hezt
hreinir.
Hreinleiki blóðsins og heilbrigði er
algerlega háð réttri næringu og heil-
næmum lifnaðarháttum. Ekki nær-
ingu, eins og nú gerist, heldur nátt-
úrlegu fæði, þeirri næringu, sem er
sem minnst breytt, frá þvi hún kem-
ur úr verksmiðju sólarljóss, lofts og
jarðar.
Meðal ménnihgarþjóðanna er full-
komin lieilbrigði svo að segja óþekkt.
En liana má finna meðal sumra
frumstæðra þjóða. En hún liverfur
einnig þar, þegar þessar þjóðir kom-
ast i kynni við menningarþjóðir og
taka uþp þeirra háttu.
Meðal menningarþjóðanna er
„kúnstug" heihrigði hið algenga
heilsufar. Þessi „kúnstuga“ heilbrigði
er þannig, að hún þarf sífelldra að-
gerða. Hvert líffæri af öðru hilar jafn-
vel á unga aldri. Menn geta lifað jafn-
vel lengi, ef árvekni er höfð við að
lappa upp á þamí bilskrjóð, sem lík-
ami margra nútíðarmanna er. En
margt af ungu fólki er farið að hugsa
sjálfstætt. Það krefst fullkominnar
heilbrigði, fullkominnar hre}Tsti til
afreka, þols til að standast þrekraun-
ir og náttúrlegt ónæmi til þess'að
standast sótthættu.
Þetta fólk er fætt til þess að byggja
jörðina í framtíðinni. Það er þessi
hugsun, sem náttúrulækningastefnan
vill vekja hjá ungu fólki, sem vill
vera náttúrunnar hörn, hlýðin lienn-
ar lögmáli og fólk gætt fullkominni
heilhrigði. Náttúrulækningastefnan
litur ekki á mannlífið aðeins frá
hinni efnislegu hlið5 heldur fvrst og
fremst frá hinni andlegu. Maðurinn
er fyrst og fremst andleg vera, í ætt
við hina miklu andans uppsprettu,
höfund alls lífs. Vér eigum að reka
hans erindi hér á jörðu, erindi full-
komins þroska og framþróunar, sehi
er andlegs eðlis. Aðalmarkmið nátt-
úrulækningastefnunnar er að endur-