Samtíðin - 01.10.1944, Blaðsíða 26

22
SAMTÍÐIN
liann fær meiri yfirsýn, finnst liohum
dauflegt lieima og margs ábótavant.
Fátæk leiksystir hans freistar iians.
Hún leitar úr fásinninu og fátæktinni
heima til borgarinnar. Hann fer á
eftir. Hann verður sveitamaðurinn í
horginni, einmana og rótlaus. Borgin
seiðir liann til sín, en hann á aldrei
heima þar. Hann gelur eigi losnað
við sveitina og viðliorf manna þar úr
huga sér. Adrian kynnist margs kon-
ar íolki á flækingi sínum sem at-
vinnuleysingi, verkamaður og opin-
her starfsmaður á pósthúsi. Hann
hefur heyg af samtökum alþýðunnar
og fær andstyggð á nagdýrshætti
smáhorgaranna, sem hann kynnist
á pósthúsinu. Vinkona lians, Marta,
lendir á hinni liálu braut. Kröfur lífs-
ins til liennar eru meiri en þjóðfélag'-
ið gerir henni kleift að uppfylla á
vettvangi „tieiðarlegrar atvinnu“.
Hún lendir á götunni og eldist fyrir
tímann.
Þessi bók er að miklu leyti saga
„Rúntsins“ i Stokkliólmi. Hún er
saga um persónur, sem neyðast til að
herast með straumi stórhorgarlífsins,
þar sem engin hillingalönd sjást. En
söguhetjurnar l)úa yfir sterkri skap-
gerð. Þær herðast- í mótlætinu og
verða sannari menn en áður. Sagan
er miskunnarlaus eins og lífið sjálft,
en hefur mikið sálfræðilegt gildi. Á
ári hverju er fjölda fólks kastað
liirðulaust í deigluna á götum horg-
anna. Lo-Joliansson segir með hvers-
dagslegu hispursleysi frá því, hvern-
ig mörgu af þessu fólki reiðir af.
Hann lýsir meininu til þess að hægt
sé að grafa fyrir það.
Þýðing Gunnars er hin ágætasta.
{QMéJIKOI
salt
er salt jarðar.
Cerebos borðsalt er alltaf jafn
hreint og fínt, og ekki fer eitt
korn til ónýtis.
— Selt í öllum verzlunum. —
Borðið
F i s k
og sparið
IIHKIIÖILIV
Jón & Steingrímur
Sími 1240 (3 línur).