Samtíðin - 01.04.1951, Blaðsíða 7

3. hefti 18. árg. Nr. 171 Apríl 1951
ÁSKRIFTARTlMARIT UM ÍSLENZK OG ERLEND MENNINGARMÁL
SAMTÍÐIN keraúr 10 sinnum á ári, mánaðarlega nema í janúar og ágúst, samtals 320
l)ls. Árgjaldið er 25 kr. burðargjaldsfritt (erlendis 35 kr.), og greiðist það fyrirfram.
Áskrift getur byrjað livenær sem er og miðast við síðustu áramót. Úrsögn sé skrifleg
og verður að liafa borizt fyrir áramót. Ritstjóri: Sigurður Skúlason, sími 2526, póst-
bólf 75. Áskriftargjöldum veitt móttaka i verzluninni Bækur og ritföng bf., Austur-
stræti 1 og Bókabúð Austurbæjar, Laugaveai 34. — Prentuð í Félagsprentsmiðjunni lif.
ER FIMLEIKAKENNSLAN HÁSKALEG?
Hins vegar hafa í sambandi við bá verið
drýgðar margar syndir, eftir því sem tím-
ar liðu, vegna þess að krafizt var meira af
vöðvum líkamans en orka þeirra leyfði.
Þjóðfélagið þröngvar æskumanninum —
bæði meðan hann er í skóla og gegnir
herskyldu — til að þjálfa líkamann ó
vissan hátt. Því ber þess vegna einnig
skylda til að ábyrgjast, að einstaklingur-
inn bíði ekki ónauðsynlegt heilsutjón af
því. að verið er að efla alþjóðarheill með
því að rækta líkama hans. Tjón verður
umfram allt að forðast. Fimleikakennslan
verður að færast í það horf, að hún mið-
ist við hvern einstakan nemanda. (Annar
fimleikasérfræðingurinn taldi slíkt mjög
æskilegt, en benti á, að það væri vand-
kvæðum bundið, þegar nemendur væru
70—80 talsins). Mér skilst, að margir fim-
leikakennarar starfi samkvæmt því sjón-
armiði, að þeir eigi að ná sem mestum
árangri á sem stytztum tíma. Það er
háskaleg aðferð. Of margir nemendur
verða fyrir líkamsáföllum hennar vegna.
Þegar vöðvi ofreynist, verður blóðrásin
í honurn ekki nægilega ör til þess að losa
hann við e.fni, sem myndast í honum vegna
efnabreytingar af völdum áreynslunnar, og
vöðvinn fær bví ekki nóga næringu. Það
orsakar vöðvagigt, sem lýsir sér í stirð-
leika, viðkvæmni, þreytu og verkjum.“ (I
þessu sambandi benti annar fimleikasér-
fræðingurinn á, að í fimleikatímunum
væri skólaæskunni ekki kennt að neyta

pYRIR SKÖMMU áttu tveir danskir fim-
leikasérfræðingar athyglivert tal við
kunnan yfirlækni, dr. med. K. Jespersen,
um fimleikakennsluna í skólum Danmerk-
ur. Niðurstöðurnar af þessu samtali voru
heldur en ekki furðulegar frá sjónarmiði
þess fólks, sem löngum hefur talið líkams-
æfingar ekki einungis hollar, heldur og
bráðnauðsynlegar kyrrsetuæskunni, sem
þústuð er á skólabekkjum ár eftir ár, oft
sárnauðug. Sérfræðingarnir kornust nefni-
*ega að, þeirri niðurstöðu, að fimleika-
kennslan í dönskum skólum væri yfirleitt
u)eð þeim hætti, að nemendunum væri
hollast að vera þar sem latastir og hlé-
drægastir og áhugasömustu nemendurnir
yrðu fyrr eða síðar að leita sér lækninga
®f völdum kennslunnar. Mjög ath.vglivert
1 þessu sambandi var það, að báðir fim-
leikasérfræðingarnir og yfirlæknirinn
voru yfirleitt sammála um, að mikill þorri
danskra fimleikakennara væri á háskaleg-
Ulr> villigötum í kennslustarfi sínu og
tóldu bráðnauðsynlegt, að þeir hyrfu sem
skjótast frá villu síns vegar. Samtalið var
miklu lengra en svo, að unnt sé að til-
færa það hér í heild, en þar sem ætla
að sjónarmið hins kunna yfirlæknis
eig> engu síður erindi til íslenzkra en
danskra lesenda, skal hér tekið upp það
helzta, sem liann hafði til málanna að
^eggja. Dr. Jespersen sagði:
•>Eg vil í upphafi taka það fram, að fim-
leikar eru að mörgu leyti nytsamlegir.