Samtíðin - 01.04.1965, Blaðsíða 8

4
SAMTlÐlN
SÍGILDAR NÁTTÚRULYSINGAR
ÚR ÍSLENZKUM KVEÐSKAP
IMTTUOSS
Þar sem aldrei á grjóti gráu
gullin mót sólu hlœja blóm
og ginnhvítar öldur gljúfrin háu
grimmefldum nísta heljarklóm,
kveður þú foss, minn forni vinur,
með fimbulrómi sí og œ.
Undir þér bergið sterka stynur
sem strá í ncetur kuldablœ.
Ægilegur og undrafríður
ertu, hið mikla fossaval;
aflrammur jafnt þú áfram líður
í eyðilegum hamrasal.
Tímarnir breytast; bölið sára
það brjóstið slœr, er fyrr var glatt;
en alltaf söm þín ógnarbára
ofan um veltist gljúfrið bratt.
Kristján Jónsson
.--- Hvað merkja þessi —" :
■ .ORÐTÖH? i|.. l k
1. Að liggja einhverjum á hálsi.
2. Að hafa allar klær úti.
3. Að láta einhvern sigla sinn sjó.
4. Honum skal rjúka sá seyðir.
5. Að beygja skafl(inn).
Svörin eru á bls. 8.
^ SÉRHVERT heimili þarfnast fjölbreytts
og skemmtilegs heimilisblaðs. SAMTÍÐIN veit-
ir lesendum sínum þá þjónustu.
Ilofuröu ri ?
Stúlkurnar breytast
RAGNAR var alltaf að tala um nýja
og nýja stúlku, sem hann hefði kynnzt i
skólanum. Loks ofhauð móður han«
þetta svo, að hún sagði:
„Rg fer nú að halda, að þú ætlir ekki
að verða við eina fjölina felldur í kvenna-
málunum, Ragnar minn. Ósköp hlýtui'
smekkur þinn fyrir stúlkunum að breyt-
ast fljótt.“
„Það er alls ekki ég, sem breyti uni
smekk. Það eru stúlkurnar, sem breyt-
ast svo fljótt, þegar maður fer að vera
með þeim,“ anzaði pilturinn.
Gáfnapróf
„HYAÐ skeður, ef ég sker af þér ann-
að eyrað, Guðmundur?“
„Þá lieyri ég bara með hinu.“
„En ef ég sker af þér bæði eyrun?
„Þá sé ég þig ekki lengur.“
„Sérðu mig ekki?“
„Nei, því þá fer hatturinn minn niðui
fyrir augun.“
Bezta stykkið
SIGFÚS var boðinn í kvöldverð til
Jóns og Guðnýjar. Aðalmaturinn var stói t
stykki af nautasteik.
Eftir að staðið var upp frá borðunn
settist húsfreyjan við píanóið og spila®J
lög eftir Chopin, Wagner og Liszt.
því loknu spurði liúsbóndinn, hvaða
stykki Sigfúsi hefði þótt hezt.
„Tvimælalaust nautakjöfssitykkið a
liinum stykkjunum ólöstuðum,“ svara 1
gesturinn.