Afmælisblað Knattspyrnufélags Reykjavík 1899 - 1939 - 01.01.1939, Blaðsíða 28

SIGURÐUR HALLDORSSON:
@oc* fyjál jun, c^óð oamtöfi,
yoU ^fiap -
cv cicjuz ■fi-nattcp\j.tnuJloffftciinc>.
skíðaferðunum, vita engar skemtanir
heilsusamlegri né betri en að dvelja
upp til fjaila í hópi skemtilegra fé-
laga, iangt burt frá öllu dægurþrasi
og skarkala bæjarins, enda er skálinn
að öllu jöfnu vel sóttur og betra sam-
komulag og einingu meðal svo margra
manna, sem annars eru af ýmsum stétt-
um og hafa mismunandi lífsskoðanir,
er varla hægt að hugsa sér, og mætti
það verða öllum félagsskap til sannr-
ar fyrirmyndar.
Þegar skálinn fyrst var kominn i
notkun, fóru framfarir manna i skiða-
íþróttinni að aukast; þó var vöntun á
kennara tilfinnanleg, en til þess að ráða
hót á því að nokkru leyti, fór einn af
skíðamönnunum til Noregs veturinn
1937—38 og tók þar þátt í námskeiði,
sem norska skíðasambandið hélt við
Mjölfell í lok desembermánaðar. Þeg-
ar hann kom heim aftur um miðjan
janúar var tekið til óspiltra málanna
við æfingar. Auk þess, sem æft var við
skálann um helgar í svigi, stökki og
göngu, fóru fram gönguæfingar hér i
Hljómskálagarðinum, þegar snjór var
i bænum. Munu KR-ingar eiga frum-
kvæðið að því, að Hljómskálagarður-
inn var tekinn til notkunar i þessu
skyni. Síðan hafa ýms námskeið verið
lialdin þar í skiðagöngu, en það sið-
asta og um leið langstærsta er nám-
skeið það, sem skíðamenn úr K.R.
héldu þar fyrir börn og unglinga nú
fyrir skemstu með um 500 þátttakend-
um.
í marsmánuði 1937 var haldin 18 km.
kappganga á skiðum innanfélags og
tóku 23 þátt i henni. Ákveðið var að
taka þátt i Thulemótinu það sama ár,
en vegna inflúensufaraldurs, er gekk
hér i bænum um það leyti, gat ekk-
ert orðið úr því. í Thulemótinu 1938
voru 10 þátttakendur frá K.R. og má
telja frammistöðu þeirra góða, þar sem
þeir urðu 4. í röðinni og ekki vant-
aði nema 8 stig til þess að þeir liefðu
sömu stigatölu og ísfirðingarnir, en
eins og kunnugt er, hafa Vestfirðingar
o^ Norðlendingar langtum betri að-
stöðu vegna snjóa og þar að auki mun
lengri reynslu að baki.
t vetur er i ráði að taka þátt i tveim-
ur mótum; er það Reykjavikurmótið,
sem fer fram 4. og 5. mars og Thule-
mótið 20. mars; um þátttöku í lands-
mótinu hefur ekki verið tekin nein
ákvörðun, en það verður haldið á ísa-
firði um páskaleytið.
Engu verður spáð um frammistöðu
skíðamanna okkar á mótum þessum,
Góð þjálfun er nauðsynleg, ef góð-
ur árangur á að nást í knattspyrnu.
Það cr ekki nóg, að leikmenn mæti
á vissan æfingafjölda (til að fá sina
krossa) og erfiði og slíti sér út meira
en mannlegur likami þolir, ef ekki er
hugsað um að gera rétt. Timi og orka
knattspyrnumannsins eru dýrmætir
hlutir. Þess vegna verður að vanda til
hverrar þjálfunar, og altaf verður
liugsunin að komast að. Knattspyrnu-
maðurinn verður að forðast þá villu,
að meta gildi hverrar æfingar eftir því,
hve þreytlur hann er. Það á ekki við
nema að litlu leyti.
*
Mörgum finst, að tæplega geti hér
verið um mikla framför að ræða í
knattspyrnu, með þeim skilyrðum, sem
til staðar eru. Þetta er rangt. Knatt-
spyrnan getur tekið liér stórfeldum
framförum í náinni framtið, ef leik-
menn 'og ,forráðamenh iþróttarinnar
eru einhuga í þvi að nytfæra sér alt,
sem að gagni getur komið. Mér finst
það athyglivert fyrir okkur, það sem
sagt er um heimsmeistarana i knatt-
spyrnu frá 1934 og 1938, en það voru
ítalir i bæði skiftin. Fagblöð, sem
gerðu samanburð á leikni og styrk-
leika þessara tveggja meistara frá sama
landinu, sögðu, að meistararnir frá
1938 hefðu verið miklu betri, eða stað-
ið flokki ofar. Sjálfir heimsmeistararn-
ir tóku slíkum framförum. Ég held,
að ]>að sé mun léttara fyrir þá, sem
styttra eru komnir, að ná framförum
en hinum. Meiri kunnátta, betri sam-
en óliælt er að fullyrða, að þeir liafa
tekið stórum framförum, þrátt fyrir
snjóleysið, og vonandi verða þeir eng-
ir eftirbátar annara íþróttamanna fé-
lagsins í því að afla því sæmdar á
40 ára afmælinu.
tök og um leið meiri leikni, er það
sem við verðum að keppa að, þá kem-
ur hinn góði árangur.
*
Hættulegt er það fyrir knattspyrnu-
flokk, ef allir leikmenn hafa ekki full-
an áhuga til að þjálfa sig sem best
þeir geta, sem sé, ef það þarf að minna
þá á, eða jafnvel sækja á hverja æf-
ingu. Það kemst þá inn hjá þeim, að
þeir séu að þessu fyrir alt aðra en
sjálfa sig. Þá vantar allan félagsþroska
og um leið hina sönnu leikgleði knatt-
spyrnumannsins, en án hennar verður
enginn nema hálfur maður á vellinum.
★
Hér er kvartað mikið undan slæm-
um skilyrðum til knattspyrnuþjálfunar.
Það er rétt, að þau eru ekki eins góð
og á yrði kosið, en knattspyrnumenn
verða að forðast allan óþarfa „barlóm“,
sem alt of mikið er af hér, því hann
dregur aðeins úr öllu framtaki, en
hjálpar ekkert. Satt er það, að liér
vantar bæði velli, þjálfara og liúsnæði,
en áður en menn berja sér alt of mik-
ið, er það athugandi, að hér er ekk-
ert af þessu notað eins vel og efni
standa til. Tökum völlinn til dæmis.
Hann má nota miklu meira en gert er,
hæði á sunnudögum og svo á milli kl.
0%—7% á kvöldin. — Einnig er það
slóðaskapur, að vera ekki búinn að
lýsa hann upp fyrir löngu, svo hægt
væri að þjálfa sig á livaða árstíma sem
er, þegar veðurskilyrði leyfa. í allan
vetur hefði mátt þjálfa að jafnaði ann-
an hvern dag, livað veður og færð
snerti, ef Ijósin liefðu verið til. Það
má henda á það í þessu sambandi, nð
skiðamenn okkar eru farnir að þjálfa
sig við ljós og láta mjög vel yfir þvi.
★
Góð þjálfun, góð samtök, gott skap,
alt eru þetta einhverjir nauðsynlegustu
26