Afmælisblað Knattspyrnufélags Reykjavík 1899 - 1939 - 01.01.1939, Blaðsíða 9

(zcíendur ^jDéíursson:
T^naltsptjin usaga
Upphaf íþróttahreyfingar.
Árið 1895 fékk Björn heitinn Jóns-
son, ritstjóri, skozkan mann til ísa-
foldarprentsmiðju, sem James B. Fer-
guson hét. Var hann hinn mesti iþrótta-
maður; hafði æft „bar“-leikfimi i mörg
ár og hlotið 6 heiðurspeninga fyrir.
Þegar hingað kom, safnaði hann þeg-
ar um sig ungum mönnum og tók að
kenna þeim fimleika, knattspyrnu,
hlaup og fleiri íþróttir, og má ótví-
rætt telja hann brautryðjanda iþrótta-
hreyfingarinnar hér á landi.
Fyrsta veturinn, sem hann var hér,
kendi hann fjölda mörgum og valdi svo
úr þá bestu og stofnaði úrvalsflokk, og
voru i honum meðal annara þessir:
Adam Barcley Sigmundsson, Sigurður
Þorláksson, Jón Sigurðsson, bræðurnir
Ólafur og Sveinn Björnssynir, Vil-
hjálmur Finsen, Hannes Heigason og
Pétur Jónsson söngvari. Með þessum
mönnúm og nægilega mörgum áhuga-
James Fcrguson.
mönnum öðrum, byrjaði liann svo
knattspyrnuæfingar. Má þar á meðal
Þorsteinn Jónsson.
nefna Ólaf Rósinkranz, Guðjón Ein-
arsson prentara (föður Ben. G. Wáge,
forseta Í.S.Í.), tvo Skota, sem voru í
„Glasgow“, og svo voru nokkrir pilt-
ar úr Latínuskólanum. Æfingar fóru
fram suður á Melum, á óruddu svæði,
en þó lærðu menn helstu reglur knatt-
spyrnunnar.
Eftir burtför Ferguson’s tók Ólafur
Rósinkranz við forystunni, og má ef-
laust þakka honum það manna mest,
að sú list lagðist ekki alveg niður aft-
ur. Mestan dugnað í því að smala
mönnum saman til æfinga, sýndu þeir
Adam Barcley og Pétur Jónsson, en
Guðjón Einarsson var ætið sjálfvalinn
markvörður og þótti afkastamikill þar.
Undir aldamótin voru margir latínu-
skólapiltar farnir að æfa knattspyrnu,
og leiðbeindi Ólafur Rósinkranz þeim.
Má meðal þeirra nefna bræðurna Skúla
og Pétur Bogasyni, Gunnlaug Claessen,
hræðurna Ingvar og Magnús Sigurðs-
syni, Jón ísleifsson, Jón Ófeigsson, Sig-
urjón Jónsson og Björn Pálsson (Kal-
man).
Sýndi Björn sérstakan áhuga á íþrótt-
inni og skilning fyrir því, livernig
menn gæti haft hennar best not og
tekið framförum. Náði hann i eitt ein-
tak af enskum knattspyrnureglum og
þýddi þær smám saman, einn kafla
undir hverja æfingu, og las upp áður
en æfing hófst. Með þessu móti tókst
mönnum að fylgja ákveðnum reglum
i leik, t. d. um rangstöðu (off side)
o. s. frv.
Á þessum árum byrjuðu félagsmenn
á því að vinna nokkurskonar þegn-
skylduvinnu við það að hreinsa grjót
af knattspyrnuvellinum, — unnu jafn-
an við það hálfa stund áður en leik-
ur hófst, og reis þar seinna upp á
liinu rudda svæði hinn gamli íþrótta-
völlur.
Fyrsta knattspyrnufélag íslands
stofnað.
Talið er að K.R. sé stofnað í mars-
mánuði 1899, þvi að þá komu nokkrir
ungir menn saman í búð Gunnars Þor-
bjarnarsonar í Aðalstræti (þar sem
verslunin Manchester er nú), og bund-
ust félagsskap um það, að kaupa knött.
Lagði hver maður fram 25 aura til
kaupanna, en það hrökk nú skamt.
Iínötturinn fékst þó — með afborgun,
og þar með var félagsskapur myndað-
ur og nefndur „Fótboltafélag Reykja-
víkur“. Voru félagsmenn þessir fyrstu
árin: Bræðurnir Pétur og Þorsteinn
Jónssynir, Jóhann Antonsson, Þorkell
Guðmundsson, bræðurnir Kjartan og
Geir Konráðssynir, Björn Pálsson
(Kalman),Davíð Ólafsson, Bjarni ívars-
son, Guðmundur Guðmundsson, Hábæ,
Guðmundur Þorláksson, Guðmundur
Þórðarson, Hól, Jón Björnsson, bræð-
urnir Bjarni og Kristinn Péturssynir,
Sigurður Guðjónsson, Brunnhúsum,
Guðmundur Stefánsson glimumaður og
Kristinn Jóhannsson, Laugarnesi. Síðar.
bættust við smámsaman: hræðurnir Jón
Pétur Jónsson.
t
7