Morgunn - 01.06.1927, Síða 39

MORGUNN
33
fjárhirðarnir fóru aiS liorfa á. Að sjálfsögðu hefir eftirtím-
inn staðiS betur aS vígi, heldur en fjármennirnir sjálfir. Þeir
sáu, en hafa þó ekki séð. Þeir liafa séð lítið barn og rauna-
mædda konu og kvíðandi föður; þeir gátu ekki séð þann
atburð með þeim augum, sem 19 aldir síðar liafa lært að
líta á liann.
Vér sltulum verja þessari morgunstund til þess að líta
yfir það, sem fjárhirðarnir sáu ekki, en vér höfum skilyrði
til þess að sjá, vegna þess að aldirnar á undan oss hafa star-
aS á þennan atburð og reynt að gera sér grein fyrir honum.
Bókin, sem slcrifuð er af mesta mannviti og dýpstum
sltilningi, af öllum bókum ritningarinnar, guðspjalliö, sem
kent er við Jóhannes, segir ekki frá því, með hvaða ytri at-
vikum Jesús fæddist í heiminn. En kjarna málsins er lýst
með þessu: ,,0rðið variS hold og bjó meö oss.“ í fyrstu finst
oss þetta kvnleg orð og meiningarlítil. En „orSið“ var ákveð-
ið hugtak með sumum Gyðingum. „Oröið“ var mátturinn
guðlegi, sem kernur fram í allri náttúru, það var sjálft sköp-
unarmagn guðs. Aldrei hefir verið tekið dýpra í árinni, af
þeim mönnum, sem reynt hafa að gera sér verulega grein
fvrir, livað þeir hafa verið að segja, heldur en hérna er gert.
Fjárhirðarnir hafa ekki getað séð þetta. Og guðspjallið er
skrifað meira en 100 árum eftir athurði fæðingarinnar. En
hefir eftirtíminn getað séð þetta? Hefir nútíminn nokkuð
þaö til málanna að leggja, sem staðfesti það, að „orðið“ hafi
•orðið hold? Að Jesús sé opinberun um guð, sem við liöfum
ekki aðra eins séð í lioldi, í mannlegum líkama, í mannlíf-
inu? Það undarlega er, að jafn-mikið og djúpið er, sem stað-
fest er milli manna í trúarefnum innan allrar kristninnar,
þá mun þó ekkert atriði til vera, sem menn eru eins sam-
mála um, eins og einmitt þetta. Allir þeir menn, sem á annað
borð telja sig kristna, eru sammála um þetta stórvægilega
atriði, að ef fjármennirnir hefðu séð inn í framtíðina, þá
hefðu þeir mátt vita, að fyrir framan þá var barn, sem átti
.að verða meiri opinberun um guð, lieldur en nokkuð annað
liefir orðið frá því lieimur bygðist.
s