Morgunn - 01.06.1927, Qupperneq 50

44
MORGUNN
þau áttu að vera tómt búktal, sem átti að vera svo afarauðvelt, af þvf
að fyrirbrigðin g-erðust í myrkri(!!). Vitanlega höfðu spekingarnir
þeir aldrei heyrt búktal, né heldur höfðu þeir nokkura hugmynd umr
hvernig það er framleitt. Nú upplýsa sjónhverfingamennirnir, sem
búktals-listina kunna, oss sjálfir um, að eigi sé unt að tala búktal í
algeru myrkri.
Þess er látið getið í ameríska tímaritinu, að það sé samkvæmt
enskri venju, að dr. Tillyard notar þriðju persónu í liinu prentaða
erindi sínu.
Svo mikla nt.hyg'li vakti frésÖKrn enslcra hlaða um erindi þetta, að
ritstjóri hins alþekta náttúrufræði-tímarits N a t u r e birti grein eftir
dr. Tillyard í sínu tímariti um „Vísindin og sálarrannsóknirnar‘í, og
hefir það þó þótt þessu máli mjög andvígt. Eftirtektarverður kafli úr
þeirri »>rrein birtist hér og í íslenzkri þýðinK,. Var iiún upphaf fjölda.
greina um það efni, sem birtar voru í „Nature".
Áður en dr. Tillyard fór aftur heimleiðis, var honum haldið sam-
sæti í London, og flutti Sir Ricliard r.regory (ritstjóri tímaritsinfí
„Nature") aðalræðuna og fór mjög- lofsamlegum orðum um heiðurs--
gestinn og fullyrti, að athuganir hans (þær sem erindið segir frá),
hefðu haft varanleg áhrif á hugi vísindamannana; kvaðst hann telja.
það forréttindi að hafa verið í samlögum við hann um að vekja-
spurninguna um afstöðu vísindanna til sálarrannsóknanna.
Þýíandinn.
Ræðumaöur byrjaði á því að lýsa yfir því, aö þaö væri
nýstárlegt fyrir sig sem líffræðing að tala um þessi efni.
ITann hefði flutt fyrirlestra um líffræðile<í efni nm margra
ára skeiö, o" fyndist hann sjálfur hæfur á því sviöi, en liann
hefði aldrei áður flutt erindi um neitt efni sáliarrannsókn-
anna, og hann vonaðist eftir, að menn vildu minnast þess
að þetta væri lians fyrsta tilraun til að skýra opinberlega
frá eifrinni reynslu í þessum efmvm og að þes.si reynsla værí
ekki nema fárra mánaða gömul.
Með því að liann heföi tekið aö sér nokkrar mikilvæg-
ar líffræiSi-rannsóknir fyrir Nýja-Sjáland, aðallega á lífi
skordýra og áhrifum þeirra á landbvinaðinn, þá hefði liann,
ásamt konn sinni, lagt leið svna yfir Ameríku, og meö
]vví að tælrifærin til að komast til Englands og Ameríkvi
værvv fá og langt li'ði milli þeirra, og með því að liann mundi
ekki liafa annað en vikulokin og kvöldin að nokkrvv leyti
til eigin vvmráða, þá hefði þeim hjónunvvm báðum fundist, að
þau ættu ekki að láta noklrart tækifæri ónotað til að kynna