Morgunn


Morgunn - 01.06.1927, Side 60

Morgunn - 01.06.1927, Side 60
5 4 MORGUNN nndirbúa iianda prófessor X-“ Bn liann nefndi ldutina rétti- lega og sagöi það vera tangir, sem ræSumaður liefði kastatS í körfuna, og þegar liann A'ar spurður, hvort eklci væri neitt ineira með töngunum, svaraði haran': „Dúkpjatla." Iiann náSi því næst í brjóstnálina og kastaði lienni með þunga til frú Tillyard, og sagði, hvað þaS væri. Yið aðra tilraun hóf AValter blómakörfuna á loft, en í henni var pappaspjald með gati í miðjunni og kallaö „lýsandi flatkakan“, hér um bil fjórir þumlungar að þvermáli. SíSast var fl'atkakan tekin út úr körfunni; sveif hún innan um byrgið og var henni sent skjótlega út í gegnum annaS litla úlnliðagatið á hliö bvrgisins. Með þessu var lokiö starfinu í glerhyrginu og þá var flutt yfir í gamla b.vrgið. Mergery settist inn í það, svo að frjálsara væri um liana. og af því að armleggir hennar og fótleggir voru orðnir aumir. En hún var aftur bundin liér, þótt hann væri nú orðinn þess fullvís. að hún hafði engav blekkingar í frammi. Fyrsta tilraunin, sem nú var gerð, var að liringja bjöllustokknum. Ilann lyfti bjöllustokknum hér um bil tvö fet upp frá borðinu, og spurði Walter, hvort bann gæti liringt honum; hann svaraði: „Auðvitað get eg hringt honum,“ og það gerði hann. Ilann hringdi ibjöllustokknum í allskonar stellingum, nákvæmlega eins og honum var sagt, Dr. Crandon stakk þá upp á nýrri þraut: allir þeir, er í hringnum sátu, tóku liver eftir annan bjöllustokkinn upp og fóru með liann eins og þeir vildu, gengu yfir aö hinum herbergisveggnum með liann, liringsneru honum yfir höfði sér, dönsuðu ineð hann, og samt hélt harrn áfram að hringja. Aðrir reyndu að halda honum lágt niðri og hátt uppi, og það gerði alls engan mun. llaf- magnsbjallan var enn aS hringja, þegar stokkurinn kom á enda liringsins. ATogarskálarnar voru næsta tilraunin. Þetta var hin kænskulega uppfinning, sem McDougall liafði sagt lionum að vara sig á. Walter sagði, að setja mætti lóðin á hvora skál- ina sem vildi og eins mörg lóð og vera skyldi. Ræðumaður setti þau á aðra skálina, og Walter lét þegar í stað tómu vog-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.