Morgunn - 01.06.1927, Qupperneq 60

5 4
MORGUNN
nndirbúa iianda prófessor X-“ Bn liann nefndi ldutina rétti-
lega og sagöi það vera tangir, sem ræSumaður liefði kastatS
í körfuna, og þegar liann A'ar spurður, hvort eklci væri neitt
ineira með töngunum, svaraði haran': „Dúkpjatla." Iiann
náSi því næst í brjóstnálina og kastaði lienni með þunga til
frú Tillyard, og sagði, hvað þaS væri. Yið aðra tilraun hóf
AValter blómakörfuna á loft, en í henni var pappaspjald með
gati í miðjunni og kallaö „lýsandi flatkakan“, hér um bil
fjórir þumlungar að þvermáli. SíSast var fl'atkakan tekin út
úr körfunni; sveif hún innan um byrgið og var henni sent
skjótlega út í gegnum annaS litla úlnliðagatið á hliö bvrgisins.
Með þessu var lokiö starfinu í glerhyrginu og þá var
flutt yfir í gamla b.vrgið. Mergery settist inn í það, svo að
frjálsara væri um liana. og af því að armleggir hennar og
fótleggir voru orðnir aumir. En hún var aftur bundin liér,
þótt hann væri nú orðinn þess fullvís. að hún hafði engav
blekkingar í frammi. Fyrsta tilraunin, sem nú var gerð, var
að liringja bjöllustokknum.
Ilann lyfti bjöllustokknum hér um bil tvö fet upp frá
borðinu, og spurði Walter, hvort bann gæti liringt honum;
hann svaraði: „Auðvitað get eg hringt honum,“ og það gerði
hann. Ilann hringdi ibjöllustokknum í allskonar stellingum,
nákvæmlega eins og honum var sagt, Dr. Crandon stakk þá
upp á nýrri þraut: allir þeir, er í hringnum sátu, tóku liver
eftir annan bjöllustokkinn upp og fóru með liann eins og þeir
vildu, gengu yfir aö hinum herbergisveggnum með liann,
liringsneru honum yfir höfði sér, dönsuðu ineð hann, og samt
hélt harrn áfram að hringja. Aðrir reyndu að halda honum
lágt niðri og hátt uppi, og það gerði alls engan mun. llaf-
magnsbjallan var enn aS hringja, þegar stokkurinn kom á
enda liringsins.
ATogarskálarnar voru næsta tilraunin. Þetta var hin
kænskulega uppfinning, sem McDougall liafði sagt lionum að
vara sig á. Walter sagði, að setja mætti lóðin á hvora skál-
ina sem vildi og eins mörg lóð og vera skyldi. Ræðumaður
setti þau á aðra skálina, og Walter lét þegar í stað tómu vog-