Morgunn - 01.06.1927, Side 115

MORGUNN
109
Tai' liún áöur að öllum jafnaði síköld á köndum, sem olli
kenni líka leiöa og óþæginda. Þegar frá leið, eftir aö hún
kom suður, fór að bera minna á þessu.
Þegar liún var á fundum hjá Isleifi Jónssyni og Aiulrési
Böðvarssyni, fanst henni hún veröa fyrir mjög góðum ákrif-
um og líöa óvenjidega vel, auk þess sem hún liafði mikla
ánægju af því, sem húu sá og heyröi á þeim fundum.
Um árangurinn af þeim tilraunum, sem gerðar voru til
þess aö fá framgengt lækningum í návist Margrétar, er ekki
mikið aÖ segja. Einn sjúklingur liætti við þær tilraunir, áð-
ur en segja mátti, að nolckur veruleg reynd væri komin. Ann-
ar sjúklingur liaföi banyænan sjúkdóm, og var mjög langt
leiddur og engin von um bata. Sá sjúldingur sóttist mjög
eftir því, aö Margrét kæmi til sín, af því að tilraunir hennar
drægi úr þrautunum. Eins var um enn einn sjúkling, sein
hefir veri'ð veikur fram undir 20 ár, án þess að geta fengið
lækningu, aö Iiann þráði mjög komu Margrétar. Breytingin
á honum var að því leyti eftirtektarverö, að eftir margra ára
vanlíðan á nóttum fór hann að sofa ágætlega, skömmu eftir
að þessar tilraunir höfjöu byrjað. Á fjóröa sjúklingnum, sem
nokkurar tilraunir voru geröar á, fékst enginn sýnilegur
árangur. Um liitt verður auövitað ekki sagt, hvort árangur
Iiefði fengist, ef dvöl Margrétar liér heföi oröið lengri. í
mínum augum, sem hefi veriö svo mikið meö miðlum, benti
margt á þaö, að hér væri um lítt, þroskaðan hæfileik aö tefla,
og aö öll líkindi væru til þess, að hann gæti þroskast, eins og
aðrir miöilshæfileikar, ef honum væri sint af þekking og
gætni. Það er einmitt sú þroskun, sem „Friörik“ viröist þrá
að fá framgengt.
En hvernig sem menn líta á það mál, þá er þaö víst,
að Margréti finst töluvert gerast á þessum tilraunafundum
hennar. Hún sá þar mikiö meira en endranær. Stundum sá
Iiún umhverfis sjúklinginn mjög mikiö af fögrum verum.
„Friðrik“ sá liún ávalt og með honum einhverja, sem Iienni
fanst vera læknar og eiga mikiö við sjúklinginn, stundum
með einhverjum áhöldum. Stnndum fanst henni þaö, scm
liún nefndi „kraft.“, koma úr öllu herberginu, sameiiuist