Morgunn - 01.12.1947, Side 77

MORGUNN
155
brögðum og hinir þröngsýnu kristnu trúarlærdómar full-
yrða. Engin kirkja, hversu víðsýn sem hún kann að vera,
og enginn trúflokkur, hversu þröngur sem hann kann að
vera, getur sannað einkarétt sinn á trúnni. Eg trúi því, að
kristindómurinn sé æðsta og hreinasta tegund trúarbragð-
anna, en þegar hann selur sig á vald þröngsýni og dóm-
hroka, og þegar hann fer að staðhæfa að allir, sem standa
utan vébanda hans verði dæmdir i eilífan eld í hinum kom-
andi heimi, þá er sá kristindómur búinn að skipa sér á
bekk með hinum lægstu trúarbrögðum."
„Guðfræðin er ekki ti’ú,“ sagði hann að lokum, „hún
sameinar ekki, hún sundrar. Kærleikurinn sameinar sál-
irnar og hann er auðkennilega óháður hinum viðurkenndu
trúarjátningum. ‘ ‘
Spurning: Eiga ekki sálrænu fyrirbrigðin, sem Gamla
testamentið skýrir frá, að geta gerzt meðal vor enn í
dag? „Ef hin sama trú væi’i fyrir hendi, ættu þessi sál-
rænu fyrirbrigði Gamla testamentisins að geta gerzt hjá
oss enn í dag, að svo miklu leyti sem frásagnirnar af
þeim ei’u byggðar á staðreyndum en ekki austrænum heila-
spuna og ímyndun. Mér er ljóst, að efnishyggjan hefir
smogið inn í trú nútímamannsins og rænt hana miklum
hluta af krafti sínum.
Mér kemur í huga saga af pílagrími, sem kom til Róma-
borgar og fékk viðtal við páfann. Þegar hann hafði gengið
innan um allt gull- og silfurskrautið, sem Vatíkanið er
skreytt með, sagði páfinn við hann: Kirkjan getur ekki
sagt lengur: „Silfur og gull á ég ekki.“ „Nei,“ svaraði píla-
grímurinn, „það getur hún ekki lengur sagt, og hún getur
heldur ekki lengur sagt: „Tak sæng þína og gakk!“
Af síðustu orðunum í viðtali enska blaðsins við hinn
þjóðkunna hefðarklerk er ljóst, að hann horfir um öxl
með söknuði til þeirra tíma, er kirkjan hafði í þjónustu
sinni þann kraft, að hún gat sagt við sjúka menn með orð-
um Krists: „Tak sæng þína og gakk“. Og ensku prestarnir,
margir, vita, að þessi kraftur er til, að hann er starfandi