Morgunn - 01.12.1976, Qupperneq 57

MORGUNTC
155
Bláðatn.:
HaldiS þér ad fólk geti þroskaS meS sér skyggnihæfileika?
Karagulla:
.Tá, vissulega. Þegar við hugsum okkur líkamann sem mis-
munandi svið orku, þó sést betur, að hægt er að þroska hæfi-
leika sína, því að þeir byggjast á orkuefnum innan likamans.
Þó eru þessu takmörk sett.
Skoðun mín hefur orðið sú, að sumir hafi meðfædda
skyggnigáfu, sem þeir hafa þroskað í fyrri tilveru, og komi nú
í Ijós. En ef reynt er að beita valdi við að afla þessa hæfileika,
veldur' það truflun á eðlilegri starfsemi líkamans, misræmi
kemst á orkukerfið og afleiðingin verður óheilbrigt ástand.
Fólk verður að læra að skilja, að það sem skiptir höfuðmáli
er ekki það hvort menn húi vfir sálrænum hæfileikum, heldur
hvefriig breytni þeirra er. Þegar okkur er orðið þetta ljóst, er
okkur opin leið til þroska, við verðum það sem við viljum
vérða óg smám saman fellur líf okkar í réttan farveg og sam-
ræmist vonum okkar og óskum.
Blaðam.:
Hafa rannsóknir ySar og athuganir á sálrœnum hæfileikum
h/ift áhrif á lífsviShorf ySar og skilning á tilverunni?
Karagulla:
Já, sjóndeildarhringur minn hefur víkkað mjög mikið, og
í minum augum er maimeskjan ekki eins áþreifanleg og efnis-
leg og áður. Núna lít ég á hana sem lifandi vitundarheild,
samsetta úr mismunandi orkusviðum og jafnframt langtum
rrierkilegra fyrirbæri en okkur hefur nokkurn tíma órað fyrir.
Enn bíða margar uppgötvanir okkar á þessu sviði.
Blaðam.:
Hefur þetta haft áhrif á heimspekileg viShorf ySar gagnvart
iifinu sjálfu?
Karagulla:
Já:;Ég sé læknisfræðina í breyttu ljósi. Það var erfitt fyrir