Morgunn - 01.12.1976, Blaðsíða 71

LEO JÚLÍUSSON, prófastur á Rorg á Mýrum:
KYNLEG FYRIRBÆRI
Á BORG Á MÝRUM
Margt kynlegt hefur borið fyrir mig þau ár, sem ég hefi
átt heima á Borg. Er þar um að ræða atvik og fyrirbæri, sem
eru góðrar eða illrar ættar, en sum liver miklu fremur eins
konar góðlátlegar glettur. Þannig er háttað óvæntri „heim-
sókn“, sem ég fékk eitt sinn. Það var á öðru eða þriðja sumri
mínu á Borg. Hafði ég þar sumarsvefnhús mitt og skrifstofu
í fremur litlu herbergi í norðanverðu húsinu. Vissi annar
glugginn á herberginu í norður, en hinn í vestur, rétt við
álmu þá, sem byggð var út frá vestanverðu aðalhúsinu- Ég
svaf jafnan út við vesturgluggann. Þá vakna ég við það nótt
eina um óttuskeið, að barin eru nokkur högg fyrir utan og
að því er mér heyrðist á járnklæddan vegg álmunnar. Hélt
ég í fyrstu, að vindur væri á og eitthvað slæist í veggimr.
Brátt varð mér þó ljóst, að svo mundi ekki vera. Enn voru
barin nokkur högg, ekki mikil, og komu þau með jöfnu milli-
bili, likt því, er barið er að dyrum. Var ég nú glaðvaknaður,
reis upp og leit út um gluggann. Veður var fagurt og bjart,
enda sá tíminn, þegar nóttlaust er á íslandi. Sé ég þá, hvar
maður stendur fyrir utan gluggann. Hann var fremur grann-
vaxinn og á hæð við meðalstóran dreng, 10 til 11 ára. Hann
var klæddur í mórauð vaðmálsföt, með sauðskinnsskó á fót-
um, sokkarnir girtir utan yl'ir buxurnar. Á liöfði hafði hann
eins konar prjónahúfu, samlita fötunum. Er liann varð mín
var. skælbrosti hann, horfði í augu mér andartak, sneríst á
hæli, gekk vestur með álmunni og hvarf þar fyrir hornið.
Hann stakk lítið eitt við á hægra fæti. Spratt ég fram úr og